Deelgeschil. Man valt tijdens de uitoefening van zijn werkzaamheden als opdrachtnemer aan boord van het schip bij het afdalen van een trap, toen hij aan het videobellen was. Als gevolg van de val heeft de man zijn rechteronderbeen gebroken. De man stelt zijn opdrachtgever ex artikel 7:658 lid 4 BW aansprakelijk voor de schade die hij lijdt. De rechtbank oordeelt dat de opdrachtgever heeft voldaan aan de op haar rustende zorgplicht. Vast staat dat de trap voldeed aan de daaraan te stellen eisen en dat de opdrachtgever niet gehouden was om aanvullende veiligheidsmaatregelen te treffen en de opdrachtnemer was bekend met de situatie op het schip. Daarnaast droeg de opdrachtnemer op de dag van het ongeval sportschoenen, in plaats van de gebruikelijke veiligheidsschoenen. Bovendien heeft de Arbeidsinspectie in de brieven meegedeeld dat het ongeval is aan te merken als een ongelukkige samenloop van omstandigheden.

Deelgeschil. 11-jarig kind loopt tijdens een gymles letsel op. Tijdens de uitvoering van een handstand overslag gleden haar voeten door, waardoor zij met een harde klap op haar billen terechtkwam. Haar bovenlichaam klapte in elkaar, waarbij zij voelde dat er iets in haar rug krakte. Als gevolg van de val heeft zij een ruggenwervel gebroken. De gymlessen werden door de school uitbesteed aan ‘Beweegburo’. De ouders stellen het Beweegburo aansprakelijk. De rechtbank oordeelt dat het Beweegburo haar zorgplicht jegens het kind heeft geschonden en dus aansprakelijk is. Omdat de handstand overslag een beduidend risicovollere sprong is en vaststaat dat de docent hierover geen instructies had gegeven, had de docent duidelijker moeten zijn naar de andere kinderen in het groepje dat de toestemming voor deze sprong alleen voor één klasgenoot gold en de andere kinderen had moeten waarschuwen deze sprong niet te doen. Verder was er op het moment dat de docent wegliep geen vanghulp (meer) bij het uitvoeren van de handstand overslag.

Eindvonnis na tussenvonnis in medische-foutzaak waarin onder andere de vraag voorligt of de patiënt met niersteen en buikpijnklachten (eerder) moest worden geïnformeerd en/of worden doorverwezen naar een uroloog. Beoordeling van het definitieve deskundigenbericht van de internist. Uit het definitieve deskundigenbericht van de internist volgt dat de behandeld arts de patiënt heeft behandeld volgens de op dat moment voor haar geldende professionele standaard. De patiënt heeft bezwaren aangevoerd tegen het deskundigenbericht en stelt dat de deskundige zijn (buik)pijnklachten niet correct en niet volledig heeft weergegeven. Alles overziend zijn de bezwaren van de patiënt tegen het deskundigenbericht niet voldoende steekhoudend en zwaarwegend. Gelet op de bevindingen van de internist is volgens de rechtbank niet komen vast te staan dat sprake is van een tekortkoming in de zorgplicht en/of informatieplicht jegens de patiënt.

Deelgeschil. Eenzijdig ongeval met scooter toen tijdens het nemen van een bocht het linkerhandvat van de scooter plotseling losliet. Als gevolg van het ongeval heeft de scooterbestuurder letsel opgelopen. Het bedrijf waar de scooter is gekocht heeft de aansprakelijkheid erkend. De verzekeraar van het scooterbedrijf heeft tot op heden een bedrag van € 105.000 aan voorschotten uitgekeerd. In deze deelgeschilprocedure doet de scooterbestuurder een aanvullend verzoek om bepaalde uitgangspunten te hanteren bij de berekening van de schade door verlies aan arbeidsvermogen. De rechtbank wijst het verzoek af nu het goed onderbouwde verweer bijna op alle uitgangspunten slaagt, behalve op het punt van de salarisschaal.

Medische aansprakelijkheid. Patiënte ondergaat in april/mei 2016 een wortelkanaalbehandeling. In juli 2016 moet zij een hartoperatie ondergaan vanwege de diagnose endocarditis, veroorzaakt door een bacteriële infectie. De patiënte vindt dat haar tandarts daarvoor aansprakelijk is en vordert in deelgeschil verschillende verklaringen voor recht, met als onderwerpen de medische anamnese, informed consent en voorschrijven van antibioticum profylaxe of een ander middel. De rechtbank oordeelt dat alleen de verklaring voor recht ten aanzien van de medische anamnese toewijsbaar is. In dit geval heeft de tandarts volstaan met de vermelding op de patiëntenkaart, wat onvoldoende is om te gelden als een deugdelijke medische anamnese. De tandarts heeft de zorgplicht van goed hulpverlener niet geschonden, omdat het antibioticum profylaxe alleen geïndiceerd is bij patiënten met bepaalde omschreven aandoeningen, waar de hartafwijking van deze patiënte niet onder valt. Wat betreft het verstrekken van informatie over het wel of niet toedienen van antibioticum profylaxe en de daarmee gepaard gaande risico’s, geldt dat de tandarts de patiënte niet hoefde te informeren over dit onderwerp nu toediening van antibioticum profylaxe niet geïndiceerd was.

Skiongeval met letsel tot gevolg. In eerste aanleg is door de schadeveroorzakende partij een beroep gedaan op verjaring. De rechtbank heeft dit beroep verworpen en geoordeeld dat de schadeveroorzakende partij onrechtmatig jegens de benadeelde heeft gehandeld en aansprakelijk is voor de geleden en nog te lijden schade. In hoger beroep doet de schadeveroorzakende partij opnieuw een beroep op verjaring, welke volgens het hof niet slaagt. Ook het hof oordeelt dat de verjaring is gestuit. Uit de track & trace-code blijkt dat de brief op het juiste adres is bezorgd en dat voor de ontvangst daarvan is getekend. Dat de geadresseerde schadeveroorzakende partij niet zelf heeft getekend, doet daaraan niet af. Wegens onvoldoende gemotiveerd verweer en het ontbreken van een bewijsaanbod stelt het hof de schadeveroorzakende partij niet in de gelegenheid tot het leveren van tegenbewijs door getuigen. Wat betreft de grief over de toedracht van het ongeval stelt het hof vast dat de schadeveroorzakende partij ook op dit punt wisselende en daardoor weinig geloofwaardige verklaringen heeft gegeven. Het hof bekrachtigt het vonnis van de rechtbank.

Een onervaren snelle achteropkomende skiër is aansprakelijk voor de schade die een andere skiër heeft opgelopen na een skiongeval, met een sleutelbeenfractuur tot gevolg. Het beroep op verjaring door de schadeveroorzakende partij slaagt niet, nu de rechtbank oordeelt dat de verjaringstermijn van vijf jaar is gestuit middels een aangetekende brief die is ontvangen op het huisadres. Hoewel de lezingen van de partijen over de toedracht van het ongeval verschillen op bepaalde punten, staat tussen partijen wel vast dat de schadeveroorzakende partij de benadeelde skiër van achteren naderde, en hij op dat moment de controle over zijn ski’s verloren was en de helling is afgegleden. De rechtbank oordeelt dat sprake is van een onrechtmatige handeling jegens de benadeelde skiër. Na beoordeling van de gevorderde schadeposten wijst de rechtbank de gevorderde schadeposten toe tot een bedrag van ruim € 60.000.

Deelgeschil. Aanrijding tussen een tram en een auto, als gevolg waarvan de automobilist letsel heeft opgelopen. Tussen partijen is in geschil of de door de automobilist gestelde gezondheidsklachten in causaal verband staan met het ongeval. De eerder gelaste neurologische expertise heeft partijen niet verder gebracht bij de schadeafwikkeling. Om die reden verzoekt de automobilist nu om beoordeling van de causaliteit. De rechtbank oordeelt dat een (juridisch) causaal verband bestaat tussen de pijn- en psychische klachten en het ongeval. De rechtbank leidt uit het rapport van de neuroloog af dat bij de automobilist sprake is van een plausibel klachtenpatroon, dat zich heeft ontwikkeld tot een chronisch pijnsyndroom. De vraag of de klachten van de automobilist door het ongeval kunnen zijn veroorzaakt beantwoordt de rechtbank bevestigend. Het komt de rechtbank voor dat partijen op basis van het huidige dossier in staat moeten zijn om de schade die de automobilist tot op heden heeft geleden te begroten. Daarbij moet worden uitgegaan van volledige beperkingen voor het verrichten van arbeid als gevolg van het ongeval, vanaf de datum ongeval tot aan de datum van de uitspraak.

Deelgeschil. Hotelgast struikelt over een opstap van 4,5 cm in de ontbijtruimte en komt ten val. Als gevolg van de val heeft de gast duim- en handletsel opgelopen. De gast stelt het hotel aansprakelijk voor het haar overkomen ongeval ex artikel 6:174 BW jo. artikel 6:162 BW. Het feit dat de hotelgast ten val is gekomen over de opstap rechtvaardigt op zich niet de conclusie dat deze gebrekkig is dan wel het hotel onrechtmatig heeft gehandeld. Bovendien heeft het hotel voorzorgsmaatregelen genomen om struikelgevaar over verschillende hoogteverschillen/opstapjes in het hotel te voorkomen. Ten tijde van de val was de bewuste opstap geaccentueerd met zwart-gele waarschuwingstape en afgewerkt met een lichtgekleurde metalen profielplint. De rechtbank neemt daarbij verder mee dat uit de registraties en duty-rapporten niet naar voren is gekomen dat eerder soortgelijke struikelpartijen hebben plaatsgevonden. Het hotel is niet aansprakelijk voor de schade van de hotelgast als gevolg van het voorval.

Medische aansprakelijkheid. Patiënte ervaart na verschillende (fysiotherapie)behandelingen, onderzoeken en controles nog steeds schouderklachten. Er volgen drie operaties. De patiënte stelt het ziekenhuis aansprakelijk voor de schade door het achterblijven van een gedeelte van het inbrenginstrumentarium in haar schouder tijdens de eerste operatie. De verzekeraar van het ziekenhuis heeft de aansprakelijk erkend, maar betwist dat alle klachten in causaal verband staan met het achterblijven van het inbrenginstrumentarium. Naar aanleiding van ingewonnen medische adviezen stelt de patiënte dat er voorafgaand en tijdens de eerste en derde operatie (overigens) ook fouten zijn gemaakt. Naar het oordeel van de rechtbank is niet komen vast te staan dat de inlichtingenplicht niet is nageleefd en evenmin dat de artsen niet hebben gehandeld zoals een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot te werk zou zijn gegaan. Van een tekortkoming in de nakoming van de behandelingsovereenkomst is dus geen sprake. De rechtbank wijst de vordering tot schadevergoeding op te maken bij staat af.