Geachte heer/mevrouw,


Bijgaand treft u een nieuwe PS Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.


Nieuws
De afgelopen week verschenen verschillende nieuwsberichten. Deze zijn op frequente tijden te lezen op de website.


Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de sinds de vorige nieuwsbrief verschenen uitspraken, welke zijn opgenomen onder aan deze nieuwsbrief. Wij lichten de volgende uitspraken hier voor u uit.

Geen recht op immaterile schadevergoeding wegens niet mededelen, ondanks causaal verband tussen ongeval en zelfgekozen levenseinde 83-jarige.
Deelgeschil. Vrouw van 83 jaar is aangereden door een vuilniswagen, door de ernst van haar verwondingen moest een onderbeen geamputeerd worden. Euthanasie was niet mogelijk, de vrouw heeft gekozen om haar leven te eindigen door niet meer te eten en te drinken. Voor haar overlijden heeft zij een advocaat opdracht gegeven haar schade te verhalen. Het eerste geschilpunt is of aan de verzekeraar is meegedeeld dat de vrouw ook vergoeding van immaterile schade wenste te vorderen. De opdrachtbevestiging aan de advocaat vermeldt de immaterile schade als een van de te verhalen schadeposten, maar de aanspraak is niet aan de verzekeraar meegedeeld. Het verzoek om immaterile schadevergoeding moet daarom afgewezen worden. Het tweede geschilpunt is of er een causaal verband is tussen het ongeval en het overlijden. De rechtbank (PS 2019-1289) is van oordeel dat het causaal verband tussen het ongeval en het zelfgekozen levenseinde voldoende is onderbouwd. Door het ongeval heeft de vrouw haar zelfstandigheid verloren en zij zag het niet meer zitten om in deze situatie verder te leven. In het ziekenhuis zijn twee andere aandoeningen ontdekt, ongeacht of deze aandoeningen hebben bijgedragen aan de keuze om haar leven te eindigen, is het ongeval de directe oorzaak van haar keuze. Zonder het ongeval was zij niet bekend geworden met de aandoeningen. De materile kosten van het hospice en de ontruiming moeten vergoed worden door HDI.

Werkgever niet aansprakelijk voor val met twee vuilniszakken.
Deelgeschil. Verzoekster stelt haar werkgever, een bedrijf dat Wmo-zorg verleent, aansprakelijk omdat zij tijdens het naar buiten dragen van twee vuilniszakken op de deurpost van het huis is gevallen en letsel aan haar schouder heeft opgelopen. De rechtbank (PS 2019-1299) oordeelt dat de werkgever, in tegenstelling tot werkneemster stelt, geen nadere instructies hoefde te geven over de manier waarop een vuilniszak gedragen moet worden. Het lopen met een vuilniszak is immers een gewone huishoudelijke bezigheid die nagenoeg iedereen regelmatig verricht. Er is ook geen reden om aan te nemen dat de werkgever uit oogpunt van veiligheid speciale schoenen aan haar werknemers moest verstrekken. Het bedrijf kan niet aansprakelijk worden gehouden voor de schade.

Ernstig verwijtbaar handelen werkgever niet zonder meer aan te merken als oogmerk om ander nadeel toe te brengen.
Arbeidsrecht. Ontslag op staande voet. Een werknemer verzoekt immaterile schadevergoeding en voert daartoe aan dat de werkgever er alles aan gelegen is geweest de werknemer zoveel mogelijk te beschadigen en de werknemer publiekelijk aan de schandpaal heeft genageld in de telecomwereld. De rechtbank (PS 2019-1286) acht deze stellingen niet aannemelijk gemaakt door de werknemer. De handelwijze van de werkgever is weliswaar te kwalificeren als ernstig verwijtbaar in het kader van een beoordeling over de rechtsgeldigheid van het gegeven ontslag op staande voet, maar uit die handelwijze kan niet zonder meer worden afgeleid dat de werkgever het oogmerk had de werknemer ook ander nadeel dan vermogensschade toe te brengen. Daarbij komt dat het oogmerk gericht moet zijn op het toebrengen van specifiek die schade.


Literatuur
Sinds het verschijnen van de vorige nieuwsbrief zijn verschillende signaleringen onder literatuur geplaatst. Zie ook het overzicht onderaan deze nieuwsbrief.


Inzenden eigen rechtspraak
Beschikt u zelf over een nog niet gepubliceerde uitspraak die relevant is voor de personenschadepraktijk en rechtsontwikkeling, klik dan hier om de geanonimiseerde uitspraak in te zenden. Wij stellen dat erg op prijs.


Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ps.updates@law.eur.nl.


Met vriendelijke groet,

Siewert Lindenbergh, Ilona van der Zalm Janou Kempkes
PS Updates



Literatuur
Sinds het verschijnen van de vorige nieuwsbrief zijn de volgende signaleringen onder literatuur geplaatst.

L.B.A. Tigelaar, Kunnen omwonenden van windturbines eventuele gezondheidsschade en waardedaling van hun woning gecompenseerd krijgen?, Ars Aequi 2019/11.
Verduurzaming leidt tot plaatsing van meer windturbines op land. Deze plaatsing wordt beheerst door regels van publiekrechtelijke aard. Omwonenden van windturbines vrezen voor hun gezondheid en waardedaling van hun woning. In deze bijdrage wordt onderzocht in hoeverre het aansprakelijkheidsrecht hun mogelijkheden biedt om mogelijke schade te verhalen.

M. Groenhuijsen, Voortschrijdend inzicht na ommekomst van 34 jaar omtrent een proefschrift over slachtoffers van delicten, Ars Aequi 2019/11.
In deze bijdrage wordt een terugblik gegeven op het proefschrift dat de auteur 34 jaar geleden heeft verdedigd over schadevergoeding voor slachtoffers van delicten binnen het strafrecht. Hoewel het destijds een goede dissertatie was die veel invloed heeft gehad op de wetgeving en rechtspraktijk op dit terrein, is de auteur in de navolgende decennia op belangrijke punten van mening veranderd. Zo is de strikt juridische benadering van destijds tegenwoordig ingeruild voor een meer multidisciplinaire behandeling van het onderwerp die wordt gevoed door de tak van wetenschap die we als victimologie aanduiden.

S.D. Lindenbergh, The tortfeasor takes the object as he finds it - Over gepredisponeerde zaken en nieuw voor oud, Nederlands Tijdschrift voor Burgerlijk Recht 2019/26.
The tortfeasor takes the victim as he finds him. De Engelse taal verdringt het Latijn als vaste leverancier van puntige wijsheden op juridisch gebied. De wijsheid over het gepredisponeerde letselschadeslachtoffer geldt intussen ook voor zaken in het Groninger aardbevingsgebied. Ten aanzien van bijzondere kwetsbaarheid kunnen verschillende (rechts)vragen opkomen.

E. Gras, Het Hof-arrest inzake de Urgenda vordering: is het belang in de zin van art. 3:303 BW aanwezig? Een opinirende bijdrage, Bedrijfsjuridische berichten 2019/84.
In staatsrechtelijke kringen is zeer omstreden of de burgerlijke rechter zich moet inlaten met een vordering zoals Urgenda die heeft ingesteld, vanwege het trias politica bezwaar. Daarop aansluitend kan vanuit het civiel procesrecht worden betoogd dat Urgenda met haar vordering niet een belang voorlegt, waarvoor de burgerlijke rechter bescherming moet bieden. De civiele procedure gaat uit van een twee-partijen waarheid en is ook overigens niet geschikt om over een vraagstuk zoals Urgenda opwerpt, te beslissen.

D. Klemann, R. ten Hoopen H. Mertens, Medische aansprakelijkheid in Nederland. Tijd voor een no faultsysteem?, Nederlands Juristenblad 2019/2416.
De forse toename van de schadelast door claims met betrekking tot de Nederlandse ziekenhuiszorg vormde aanleiding om het Nederlandse aansprakelijkheidsstelsel onder de loep te nemen en dit te vergelijken met het Belgische tweesporensysteem, dat naast het klassieke aansprakelijkheidsrecht een no fault-compensatiesysteem omvat. Een tweesporensysteem zoals het Belgische blijkt weinig toe te voegen aan de huidige vergoedingsmogelijkheden. Grote knelpunten omtrent deskundigenanalyses en causaliteitsvraagstukken blijven ook bij een no fault-compensatiesysteem onverminderd aanwezig. Deze knelpunten zijn inherent aan de aard en complexiteit van medische ongevallen. Opvolging van een aantal praktijkgerichte adviezen, waarbij alle bij de afwikkeling van klachten en claims betrokken partijen worden aangesproken op hun professionele verantwoordelijkheden, zou wel bijdragen aan een verbetering van het huidige medisch aansprakelijkheidsstelsel.