Geachte heer/mevrouw,


Bijgaand treft u een nieuwe PS Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.


Uitgelicht

Nominatie Magna Charta Publieksprijs voor annotatie PS Updates
Eerder verscheen van de hand van Yoni Bosschaart een annotatie op PS Updates over proportionele aansprakelijkheid voor beroepsziekten, welke u hier kunt nalezen. Deze annotatie is genomineerd voor de Magna Charta Publieksprijs, waar inmiddels voor gestemd kan worden. Stemt u mee? U kunt hier de genomineerde publicaties inzien en uw stem uitbrengen.

Symposium: Licht op het zwartboek letselschade. En vooral: hoe verder?
Op dinsdag 3 december 2019 (13.00-17.00 uur) organiseert Erasmus School of Law weer het jaarlijkse symposium Aansprakelijkheid en Verzekering. Afwikkeling van letsel- en overlijdensschades haalt met regelmaat de pers, en doorgaans niet in positieve zin. Wat kunnen verzekeraars daar aan doen? Hoe houdt de branche zich netjes? Biedt first party-verzekering het panacee? Wat dekken die vandaag de dag eigenlijk? En hoe ligt dan de verhouding tussen benadeelde en verzekeraar? Deze vragen staan centraal in het AV-symposium. Kijk hier voor meer informatie of voor een aanmelding.


Nieuws
De afgelopen week verschenen verschillende nieuwsberichten. Deze zijn op frequente tijden te lezen op de website. Graag lichten wij de volgende nieuwsitems hier voor u uit.

SP, PvdA en CDA bij uitzending Radar: notitie Letselschade: Slachtoffers van verzekeraars

Reactie Verbond van Verzekeraars op initiatiefnota CDA, PvdA en SP: Stelsel letselschadeafhandeling moet op de schop

Reactie NLE op Radar en Verbond: De directe verzekering is gunstig voor verzekeraars, maar erg nadelig voor slachtoffers

Begeleiding slachtoffers bij rechtbanken en hoven verbeterd

Minister Dekker: meer ondersteuning voor slachtoffers ernstig misdrijf

Aangifte tegen fabrikant Eternit door nabestaanden van asbestslachtoffers


Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de sinds de vorige nieuwsbrief verschenen uitspraken, welke zijn opgenomen onder aan deze nieuwsbrief. Wij lichten de volgende uitspraken hier voor u uit.

Verklaring voor recht dat de Staat aansprakelijk is voor geleden immaterile schade an appropriate form of redress in itself.
Overheidsaansprakelijkheid. Vader, moeder, broers en zussen van een doodgestoken gedetineerde stellen de Staat aansprakelijk. Het hof (PS 2019-1312) oordeelt dat de Staat niet alle maatregelen heeft genomen die redelijkerwijs mochten worden verwacht om veiligheidsrisicos voor medegedetineerden te voorkomen. De Staat voert terecht aan dat artikel 6:106 BW in dit geval geen grondslag biedt voor de immaterile schade van appellanten. Appellanten hebben ook nog aangevoerd dat artikel 13 EVRM op de Staat een plicht legt tot het bieden van een effective remedy voor een inbreuk op het verdrag, wat naar hun mening zo moet worden uitgelegd dat artikel 13 EVRM hen recht geeft op immaterile schadevergoeding, ook al kent de nationale wetgeving die voor een geval als dit niet. Het hof gaat daarin niet mee. Artikel 2 EVRM is jegens gedetineerde (en niet jegens appellanten) geschonden. De schending van een recht jegens appellanten bestaat alleen daarin dat het nationale recht geen mogelijkheden tot het vorderen van immaterile schadevergoeding voor hen biedt. Aangezien appellanten voorts onvoldoende hebben onderbouwd dat de plotselinge tragische dood van de gedetineerde bij hen behalve leed en verdriet ook een ernstig trauma, wanhoop of angst heeft veroorzaakt, acht het hof dit alles overziend een verklaring voor recht dat de Staat jegens appellanten aansprakelijk is voor de door hen geleden immaterile schade an appropriate form of redress in itself.

Overheidsaansprakelijkheid voor dodelijk schietincident in Irak in 2004.
Vader van de overledene stelt de Nederlandse Staat aansprakelijk. Eiser stelt onder meer dat hij immaterile schade heeft geleden die op grond van artikel 2 en 13 EVRM voor vergoeding in aanmerking moet komen bij wijze van appropriate relief. De rechtbank (PS 2019-1310) overweegt dat uit het feitenmateriaal blijkt dat de dood van de zoon niet door de gevolgen van n, maar van twee of meer schoten is veroorzaakt. Er staat niet vast van wie de dodelijke schoten afkomstig zijn; van een militair of van n of meer ICDCers. De rechtbank komt tot de conclusie dat het geweld alleen van de zijde van de ICDC onrechtmatig is. Er bestaat onzekerheid over de causaliteit; de rechtbank overweegt daarom bij de schadebegroting aansluiting te zoeken bij het leerstuk van de proportionele aansprakelijkheid. Voor de rechtbank weegt hier mee dat de Staat, met zijn door het EHRM vastgestelde schending van zijn onderzoeksplicht, zelf heeft bijgedragen aan de het (voort)bestaan van de onduidelijkheid over de precieze toedracht van het schietincident en de doodsoorzaak van de zoon. De rechtbank stelt partijen in staat om zich uit te laten over een aantal vragen. Iedere beslissing wordt aangehouden.

De Hoge Raad over het loonbegrip en verhaalsrecht ex artikel 6:107a BW.
Indien de werkgever het loon ex artikel 7:629 BW betaalt vanwege door een derde veroorzaakte arbeidsongeschiktheid, kan de werkgever het loon op grond van artikel 6:107a BW verhalen op deze partij. De centrale vraag in deze prejudicile procedure is of dit ook het werknemers- en werkgeversdeel van de pensioenpremies omvat. De Hoge Raad (PS 2019-1302) overweegt dat artikel 6:107a lid 2 BW zo moet worden uitgelegd dat de werkgever geen verhaalsrecht heeft voor het werknemersgedeelte van de pensioenpremie. Verhaal voor het werkgeversgedeelte van de pensioenpremie is alleen al daarom niet mogelijk omdat dit gedeelte van de pensioenpremie niet valt onder het loonbegrip van artikel 6:107a BW.

Immaterile schadevergoeding bij schending redelijke termijn; redelijk te achten termijn na terugwijzing door gerechtshof naar inspecteur?
De Hoge Raad (PS 2019-1314) oordeelt dat een gerechtshof terecht tot uitgangspunt heeft genomen dat de berechting van een zaak in eerste aanleg niet binnen een redelijke termijn heeft plaatsgevonden indien de rechtbank niet binnen twee jaren nadat die termijn is aangevangen, uitspraak doet. Het hof heeft echter miskend dat als de bestuursrechter de zaak terugwijst naar de inspecteur om opnieuw uitspraak op bezwaar te doen, voor het vaststellen van de redelijke termijn voor berechting in eerste aanleg niet een nieuwe behandelingsfase start. In zulke zaken geldt als uitgangspunt dat de berechting in eerste aanleg niet binnen een redelijke termijn heeft plaatsgevonden als het totale tijdsverloop in deze fase, dat is dus de optelsom van het tijdsverloop van die fase vr terugwijzing en van die fase na terugwijzing, langer heeft geduurd dan twee jaren. Daarbij geldt dat de duur van de hervatte berechting in eerste aanleg aanvangt op de dag nadat de terugwijzingsuitspraak is gewezen.


Inzenden eigen rechtspraak
Beschikt u zelf over een nog niet gepubliceerde uitspraak die relevant is voor de personenschadepraktijk en rechtsontwikkeling, klik dan hier om de geanonimiseerde uitspraak in te zenden. Wij stellen dat erg op prijs.


Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ps.updates@law.eur.nl.


Met vriendelijke groet,

Siewert Lindenbergh, Ilona van der Zalm, Janou Kempkes Moana Mellaard
PS Updates