Naar boven ↑

Update

Nummer 47, 2020
Uitspraken van 08-12-2020 tot 14-12-2020
Redactie: Mr. H. Vorsselman, mr. drs. I. van der Zalm, mr. Y. Bosschaart en J. Stulp.

Geachte heer/mevrouw,


Bijgaand treft u een nieuwe PS Update aan. 


Nieuws
Regelmatig wordt op PS Updates een aantal interessante nieuwsberichten geplaatst. Nieuw toegevoegd is o.a.:
Borstkankervereniging en Stichting Darmkanker roepen minister Van Ark op verdere terugloop kankerdiagnoses te stoppen
Van Nieuwenhuizen: 165 miljoen euro naar veilige wegen en fietspaden
De Letselschade Raad biedt Leidraad Afwikkeling Beroepsziektezaken aan staatssecretaris Van ’t Wout aan


Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de sinds de vorige nieuwsbrief verschenen uitspraken, welke te raadplegen zijn via de links onder aan deze nieuwsbrief. Wij lichten de volgende uitspraken hier voor u uit.

Mislukte vacuümcurettage.
Mislukte vacuümcurettage. Arts en ziekenhuis niet toerekenbaar tekortgeschoten in nakoming van geneeskundige behandelingsovereenkomst. Handelen conform NVOG-richtlijn en zorgvuldigheidsmaatstaf. Aan verzwaarde stelplicht voldaan; geen verwijt met betrekking tot nacontrole en nazorg (PS 2020-0922).

Letselschade na obstacle run.
Letselschade. Cavemanrun (obstacle run); dubbele beenbreuk. Algemene voorwaarden van toepassing en ter beschikking gesteld; elektronisch contracteren. Zorgplicht. Feitelijke toedracht staat niet vast; bewijsopdracht. Eigen schuld (PS 2020-0934).


Literatuur
Hier vindt u het overzicht van de literatuur die sinds de vorige nieuwsbrief is verschenen.
N.B. Wekelijks verzorgt de redactie de literatuur-signaleringen in deze nieuwsbrief. We werken er hard aan om deze signaleringen ook in de vernieuwde databank op te nemen!

S.D. Lindenbergh, annotatie bij Hof van Justitie van de Europese Unie 16 juli 2020, ECLI:EU:C:2020:566 [Verbintenissenrecht, schadevergoeding], NJ 2020/424, afl. 50, p. 7667-7675. [Rechtsorde] [LegalIntelligence]
Deze zaak betreft prejudiciële vragen naar de uitleg van Richtlijn 2004/80/EG, PB 2004, L 261, p. 15 betreffende schadeloosstelling van slachtoffers van misdrijven. De aanleiding is een verkrachting in oktober 2005 van een Italiaanse in Turijn door twee Roemenen. De Roemenen zijn door de Italiaanse rechter bij verstek veroordeeld, onder meer tot betaling van € 50.000 schadevergoeding. Italië had ten tijde van het delict de Richtlijn nog niet geïmplementeerd, maar heeft, om de gevolgen daarvan te ondervangen, een wet in het leven geroepen die met terugwerkende kracht voorziet in een tegemoetkoming van — in geval van seksueel geweld — een forfaitair bedrag van € 4.800. De eerste vraag die aan het Hof wordt voorgelegd is of art. 12 lid 2 van de Richtlijn lidstaten verplicht tot het invoeren van een schadeloosstellingsregeling niet alleen voor slachtoffers uit andere lidstaten, maar voor alle slachtoffers van op hun grondgebied opzettelijk gepleegde geweldsmisdrijven (dus ook voor ingezetenen). De tweede vraag is aan de hand van welke criteria moet worden vastgesteld of een schadeloosstelling waarin een nationale regeling voorziet ‘billijk en passend’ is in de zin van art. 12 lid 2 van de Richtlijn. Het antwoord op deze tweede vraag is ook voor Nederland interessant.

J. Dingemanse, ‘Emoties en herstel bij letselschade’, R&B 2020, afl. 5, p. 29-31. [Riskenbusiness]
Het afwikkelingsproces bij letselschade bestaat uit verschillende fasen. Het emotionele verwerkingsproces van mensen verloopt ook in fasen, en is voor iedereen telkens weer anders. In dit artikel beschrijft Judith Dingemanse de stappen die de slachtoffers doorlopen en welke emoties daarbij spelen. Tevens laat zij zien hoe coaching kan bijdragen aan de verwerking.

B. Katan, ‘De WAMCA op je bord’, NTBR 2020/37, afl. 9. [Rechtsorde] [LegalIntelligence]
The proof of the pudding is in the eating. De WAMCA (Wet afwikkeling massachade in een collectieve actie) is op 1 januari 2020 aan de rechtsgemeenschap geserveerd. Bij het ‘consumeren’ ervan blijkt waar de klontjes (onduidelijkheden) zitten, en waar de luchtbellen (lacunes). Na een paar maanden ervaring opdoen is duidelijk dat de wetgever in elk geval op procesrechtelijk gebied niet ‘Heel Holland Bakt’ gaat winnen. Dat was ook niet te verwachten. Er is een ingewikkelde nieuwe procedure geïntroduceerd en het is onvermijdelijk dat zaken over het hoofd worden gezien of aan de rechtsvormende taak van de rechter worden overgelaten. Procespartijen fungeren in de eerste jaren als voorproever – met alle risico’s van dien. De auteur pikt er in dit redactioneel een paar punten uit.

R.J. Postma, ‘Ambtenaarrechtelijke werkgeversaansprakelijkheid anno 2020’, AV&S 2020/40, afl. 6. [Rechtsorde] [LegalIntelligence]
Op 1 januari 2020 is de Wet normalisering rechtspositie ambtenaren (Wnra) in werking getreden. Deze wet heeft als doel de rechtspositie van ambtenaren zoveel mogelijk gelijk te stellen aan die van ‘civiele’ werknemers. Men kan zich afvragen wat dit betekent voor de (ambtenaarrechtelijke) werkgeversaansprakelijkheid. Heeft dit bijvoorbeeld tot gevolg dat de ambtenaar in het vervolg op exact dezelfde wijze als de werknemer werkgerelateerde schade op zijn werkgever kan verhalen? En is dit, voor zover dit het geval is, dan gunstig of juist nadelig voor de ambtenaar (of de werknemer)? Op dergelijke vragen gaat de auteur in deze bijdrage in.

C.O. Hoekstra, ‘Private regelgeving en haar invloed op de maatschappelijke betamelijkheid: een onderzoek naar de feitenrechtspraak’, AV&S 2020/38, afl. 6. [Rechtsorde] [LegalIntelligence]
Dit artikel is een verslag van een empirisch onderzoek naar de vraag hoe de feitenrechter omgaat met private regelgeving bij de invulling van de maatschappelijke betamelijkheid uit art. 6:162 lid 2 BW. De auteur heeft de op www.rechtspraak.nl gepubliceerde uitspraken geanalyseerd. Uit het onderzoek blijkt dat de rechter in de grote meerderheid van de gevallen oordeelt in overeenstemming met een voorhanden zijnde private norm en dat hij daar doorgaans een groot gewicht aan toekent. Er lijkt een discrepantie te bestaan tussen de door de onderzoeksresultaten geduide rechtspraktijk en de bestaande opvatting dat private regelgeving op zichzelf niet beslissend is bij invulling van de maatschappelijke betamelijkheid, maar dat zij slechts een aanwijzing voor de rechter vormt.
 
R. Meelker, ‘Toekomst en risico. Verlies van verdienvermogen door psychische predispositie in combinatie met whiplashachtige klachten’, PIV 2020, afl. 4, p. 5-10. [PIV]
In deze bijdrage bespreekt de auteur een casus waarin het gaat over een psychische predispositie in combinatie met whiplashachtige klachten na een ongeval.

N. Verhoeks, ‘Leren en inspireren. Corona en thuiswerken: werkgeversaansprakelijkheid?’, PIV 2020, afl. 4, p. 17-21. [PIV]
In deze bijdrage staat de auteur kort stil bij de werkgeversaansprakelijkheid. Hoe ver strekt deze aansprakelijkheid voor de thuiswerksituatie? En wat als een werknemer na verloop van tijd klachten ontwikkelt, is de werkgever hiervoor aansprakelijk?

P. van Steen, ‘Naar een vlottere afwikkeling van letselschadezaken… door anders te kijken, anders te denken en anders te doen’, PIV 2020, afl. 4, p. 26-31. [PIV]
Op donderdag 8 oktober 2020 organiseerde het Platform Personenschade van het Verbond van Verzekeraars online een kennisbijeenkomst over het in september verschenen onderzoeksrapport van Universiteit Utrecht naar langlopende letselschadezaken. Naar dit rapport was lang uitgezien en de resultaten werden dan ook gretig besproken. Meer dan 300 belangstellenden hadden zich voor de kennisbijeenkomst aangemeld. Deze stond onder leiding van ir. Geeke Feiter-van Heuvelen, directeur van het Verbond van Verzekeraars. Anders kijken, anders denken en anders doen – was het motto ervan.


Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ps.updates@law.eur.nl.


Met vriendelijke groet,
Siewert Lindenbergh, Femke Ruitenbeek-Bart & Emily Husta
PS Updates

Hoge Raad

Hof

Rechtbank