Letselschadezaak. De rechtbank Gelderland verklaart zich onbevoegd om van deze zaak kennis te nemen. De rechtbank Amsterdam heeft de deelgeschilprocedure tussen partijen behandeld en is nu dus ook voor wat betreft het daaropvolgende verzoek tot het houden van een voorlopig deskundigenbericht de exclusief relatief bevoegde rechter.

Strafrecht. Dubbele moord in Weiteveen. De rechtbank veroordeelt de verdachte voor twee moorden en verboden wapenbezit tot een levenslange gevangenisstraf. De ouders en kinderen van de slachtoffers hebben vergoeding voor affectieschade gevorderd. Zij behoren tot de kring van gerechtigden. De gevorderde bedragen, die aansluiten bij de normbedragen, worden toegewezen. De kinderen van de slachtoffers krijgen daarnaast € 50.000 en € 30.000 aan shockschade (immaterieel) toegekend. De rechtbank ziet geen aanleiding om de gevorderde schokschade te matigen gelet op de eveneens toegewezen affectieschade, aangezien naar het oordeel van de rechtbank sprake is van twee aparte schadeveroorzakende factoren. Aan de ene kant bestaat het algemene verdriet dat de kinderen hun ouders moeten missen, en aan de andere kant de hevige emotionele schok als gevolg van de directe confrontatie met de gevolgen van de bewezen verklaarde feiten.

Strafrecht. De verdachte heeft geprobeerd het slachtoffer, met wie hij een conflict had, te vermoorden door meerdere kogels op hem af te vuren. Hierdoor heeft het slachtoffer een complete dwarslaesie opgelopen. De rechtbank legt aan de verdachte een gevangenisstraf van veertien jaar op. De rechtbank stelt vast dat het slachtoffer door het strafbare feit niet langer in staat is arbeid uit inkomen te verwerven. Echter, ten aanzien van de hypothetische situatie zonder dat feit zijn er een aantal factoren die maken dat het inkomensverlies van de benadeelde partij met onvoldoende zekerheid is vast te stellen. Zo is er onvoldoende inzicht in opleiding, arbeidsmarktperspectief en loopbaankansen van de benadeelde partij om een inschatting te kunnen geven van de hypothetische situatie, terwijl voorts niet is uitgesloten dat deskundige voorlichting op dit punt noodzakelijk is. Het verkrijgen van deze informatie vergt nader en deskundig onderzoek, waarop het strafproces niet is toegesneden. De vordering met betrekking tot materiële schade wordt dan ook niet-ontvankelijk verklaard. Wel wordt aan het slachtoffer € 350.000 aan immateriële schade toegekend.

Een man heeft in 2008 een ongeluk gehad met zijn BMW-motorfiets. Hij is van mening dat dit ongeluk is veroorzaakt door een gebrek in de motorfiets en heeft BMW daarvoor aansprakelijk gesteld. De man verwijt zijn advocate dat zij na een laatste stuitingsbrief op 7 juli 2011 de vordering tegen BMW heeft laten verjaren en daarmee als beroepsbeoefenaar niet de zorgvuldigheid heeft betracht die in de gegeven omstandigheden van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot mocht worden verwacht. Hij vordert daarom een verklaring voor recht dat de advocate aansprakelijk is voor de schade die daarvan het gevolg is en die nader moet worden opgemaakt. De rechtbank heeft deze vordering toegewezen. Het hof bekrachtig het vonnis.

In 2023 is een circusartiest bij een kerstcircus uit het Rad des Doods gevallen. Hierbij is hij ernstig gewond geraakt. De circusartiest vordert nu dat de kantonrechter voor recht verklaart dat Duursma als de organisator van het kerstcircus aansprakelijk is voor zijn letselschade op grond van artikel 7:658 lid 4 BW. Duursma stelt dat hij niet de organisator is, dat is het bedrijf TT, maar de initiatiefnemer en exploitant van het kerstcircus. De kantonrechter wijst de vordering af omdat niet duidelijk is gemaakt dat de werkzaamheden werden verricht in de uitoefening van het bedrijf van Duursma en zij dus niet als materieel werkgever kan worden beschouwd.

In 2023 is de hond van een vrouw gebeten door de hond van een man. Als gevolg van dit bijtincident heeft de hond van de vrouw ernstig letsel opgelopen. Dit letsel heeft er uiteindelijk toe geleid dat de hond moest inslapen. Ook stelt de vrouw dat zij zelf letsel heeft opgelopen als gevolg van het bijten van de andere hond; zij zou door de hond zijn gebeten in haar handen en in haar gezicht. De vrouw vordert in deze procedure zowel de kosten voor de medische ingrepen voor de hond, als haar eigen medische kosten. Verder vordert ze € 1.000 aan immateriële schadevergoeding, wettelijke rente en incassokosten. De man stelt dat de hond van de benadeelde partij zijn hond heeft uitgelokt. Verder voert hij aan dat het bijtincident aan de benadeelde partij zelf te wijten is, waardoor zijn aansprakelijkheid vervalt of in ieder geval verminderd moet worden. Tot slot betwist hij dat zijn hond letsel heeft veroorzaakt aan de handen en het gezicht van de vrouw. De man is volgens de kantonrechter aansprakelijk voor de schade op grond van artikel 6:179 BW. De kantonrechter gaat aan het beroep op eigen schuld van de vrouw voorbij. Niet is komen vast te staan dat haar hond inderdaad onvoorspelbaar en provocerend gedrag vertoonde in het bijzijn van grotere honden en dat zij als gevolg daarvan op de hoogte had moeten zijn van dergelijk gedrag. De man moet de onverzekerde kosten voor de medische ingrepen van de hond betalen, maar niet de medische kosten van de vrouw. De gevorderde immateriële schadevergoeding van € 1.000 wordt afgewezen. De man hoeft geen incassokosten te betalen, maar wel de rente en de proceskosten.

Deelgeschil. Een man is tijdens het schoonvegen van de vluchtstrook van de A15 in 2022 met zijn veegwagen achterop aangereden door een vrachtwagen. De man is na het ongeval met ernstig letsel onder de vangrail aangetroffen. De verzekeraar van de vrachtwagen erkent aansprakelijkheid voor het ongeval, maar meent dat zijn vergoedingsplicht met 25% moet worden verminderd omdat de man ten tijde van het ongeval geen gordel droeg. In deze procedure kan echter niet worden vastgesteld dat sprake is van eigen schuld. De man moest geregeld in- en uitstappen voor grotere objecten die de veegwagen niet kon opzuigen. De verzekeraar heeft onvoldoende onderbouwd dat de man zich direct voorafgaand aan het ongeval in de veegwagen bevond en in een positie was waarin hij gehouden was de gordel te dragen. De gevraagde verklaring voor recht dat de verzekeraar de schade volledig dient te vergoeden wordt dan ook toegewezen. Het verzoek om een andere schadebehandelaar toe te wijzen wordt afgewezen.

Hoger beroep. In 2016 heeft een oogarts van een dagbehandelcentrum een ooglaserbehandeling aan beide ogen van een man uitgevoerd. Hierna ondervond de man klachten. Een andere oogarts van het dagbehandelcentrum heeft hem in 2017 geadviseerd om een herbehandeling aan beide ogen te laten uitvoeren. Na overleg met een optometrist heeft de man er echter voor gekozen om alleen zijn rechteroog te laten behandelen. Volgens de man is de ooglaserbehandeling in 2016 aan zijn beide ogen (en de herbehandeling aan zijn rechteroog in 2017) niet goed gegaan. Door die behandeling(en) heeft hij blijvende klachten ontwikkeld die tot beperkingen – en dus ook tot schade – hebben geleid. Hij zou na de behandeling geen bril (voor veraf) meer nodig hebben en de (beperkte) cilindrische afwijking in een van de ogen zou naar nihil gaan. Dat is niet het geval volgens hem. De mogelijke kans op complicaties, zoals die staan opgenomen op het toestemmingsformulier, zouden ‘slechts zeer zelden’ optreden. Mogelijke klachten van droge ogen en gevoeligheid voor licht zouden binnen enkele maanden na de behandeling verdwijnen; ook dat is niet het geval volgens hem. Hij meent dat sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de geneeskundige behandelingsovereenkomst en hij houdt het dagbehandelcentrum aansprakelijk voor de schade. De beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar heeft namens het dagbehandelcentrum aansprakelijkheid afgewezen. De rechtbank heeft op basis van een deskundigenrapport onder meer geoordeeld dat het dagbehandelcentrum voor 60% aansprakelijk is voor de schade van de man omdat het in het kader van de geneeskundige behandelingsovereenkomst zijn informatieplicht (informed consent) heeft geschonden. Met dit oordeel zijn beide partijen het niet eens en zij hebben beide hoger beroep ingesteld. Het hof wenst over een aantal onderwerpen nader geïnformeerd te worden dan wel een nadere onderbouwing te krijgen van het dagbehandelcentrum. Iedere verdere beslissing wordt aangehouden.

Hoger beroep. Bij een bedrijfsongeval is een medewerker geëlektriseerd, doordat een kettingtakel waarmee hij werkte onder stroom bleek te staan. De aansprakelijkheidsverzekeraar van het bedrijf heeft de werknemer schadeloos gesteld. Volgens het bedrijf is de kettingtakel onder stroom komen te staan doordat een monteur bij werkzaamheden aan de kettingtakel een fout heeft gemaakt. Het bedrijf (vanwege het eigen risico) en haar verzekeraar willen de schade die zij hebben geleden (uitgekeerd) verhalen op de werkgever van de monteur. De rechtbank heeft de vorderingen afgewezen. Het hof verwerpt een aantal formele verweren van de werkgever van de monteur en is van oordeel dat door de monteur een fout is gemaakt. Daarmee is de werkgever van de monteur tekortgeschoten in de nakoming van zijn verplichtingen uit de overeenkomst met de werkgever van het slachtoffer. Op de vraag of ook door anderen fouten zijn gemaakt en de monteur mogelijk meer fouten heeft gemaakt dan door het hof is vastgesteld kan het hof nog geen oordeel geven. Daarvoor is nader deskundigenonderzoek nodig. Het hof benoemt een deskundige.

In 2023 is een scootermobilist in aanrijding gekomen met een auto. De scootermobilist heeft de verzekeraar van de auto aansprakelijk gesteld voor de door hem als gevolg van het ongeval geleden en te lijden schade. De verzekeraar heeft de aansprakelijkheid niet erkend. De scootermobilist verzoekt de kantonrechter nu om een voorlopig getuigenverhoor te bevelen. Aan dit verzoek legt hij ten grondslag dat hij voornemens is een procedure te starten om de aansprakelijkheid van de verzekeraar in rechte te laten vaststellen, althans om een schaderegeling af te dwingen. Door getuigen onder ede te laten horen, wil de scootermobilist duidelijkheid krijgen over de vraag wat op de dag en plaats van het ongeval heeft plaatsgevonden. Daarmee zal hij een inschatting kunnen maken van zijn kansen in rechte. Hij wil zichzelf als getuige laten verhoren. Daarnaast wenst hij ook een omstander van het ongeval te verhoren als getuige. De kantonrechter beveelt een voorlopig getuigenverhoor ten aanzien van de scootermoblist en de omstander. De kantonrechter beveelt daarnaast ook een voorlopig getuigenverhoor voor tegenbewijs.