Schadestaatprocedure. Tijdens een bosrit valt een ruiter van haar paard, nadat de paarden plotseling op hol sloegen. De rechtbank heeft in een andere procedure voor recht verklaard dat de stalhouder voor 70% aansprakelijk is voor de schade als gevolg van het ongeval. Deze (schadestaat)procedure gaat over het vaststellen van de hoogte van de schade. De stalhouder heeft het voorschot van de deskundige niet betaald, waardoor geen deskundigenonderzoek heeft plaatsgevonden. De rechtbank verbindt daaraan het gevolg dat wordt uitgegaan van de stellingen van de ruiter voor wat betreft de klachten en beperkingen. Verschillende schadeposten worden besproken, waaronder immateriële schade, verlies aan arbeidsvermogen en medische kosten.

Voorlopig deskundigenbericht in medische aansprakelijkheidszaak. De patiënt verwijt enkele behandelend artsen dat zij een beroepsfout hebben gemaakt door niet te onderkennen dat hij een streptokokkeninfectie had. Het hof wijst het verzoek tot het benoemen van twee deskundigen toe en benoemt een huisarts en een longarts.

In de ontbindingsprocedure (ECLI:NL:RBLIM:2024:2637) heeft de rechtbank het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst met statutair bestuurder toegewezen, wegens ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever. In de daaropvolgende procedure hoeft enkel nog beslist te worden over de door de bestuurder gevraagde immateriële schadevergoeding, BGK en de proceskosten. Aan zijn vordering tot immateriële schadevergoeding wordt ten grondslag gelegd dat hij door toedoen van zijn werkgever slachtoffer is geworden van intimidatie, misleiding en aantasting van zijn eer en goede naam in de onderwijssector, door aan hem een communicatieverbod op te leggen en door zonder enige grond onderzoeken tegen hem in te stellen. Bij beschikking van heden in de (andere) tussen partijen gevoerde ontbindingsprocedure heeft de rechtbank bij het vaststellen van de billijke vergoeding de component ‘immateriële schadevergoeding’ betrokken. Deze heeft betrekking op dezelfde elementen als aan de vordering in de onderhavige procedure ten grondslag is gelegd. Er bestaat geen aanleiding om voor hetzelfde twee keer een schadevergoeding toe te wijzen zodat dit verzoek zal worden afgewezen. De kosten van juridische bijstand acht de rechtbank deels toewijsbaar.

In de ontbindingsprocedure (ECLI:NL:RBLIM:2024:2637) heeft de rechtbank het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst met statutair bestuurder toegewezen, wegens ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever. In de daaropvolgende procedure hoeft enkel nog beslist te worden over de door de bestuurder gevraagde immateriële schadevergoeding, BGK en de proceskosten. Aan zijn vordering tot immateriële schadevergoeding wordt ten grondslag gelegd dat hij door toedoen van zijn werkgever slachtoffer is geworden van intimidatie, misleiding en aantasting van zijn eer en goede naam in de onderwijssector, door aan hem een communicatieverbod op te leggen en door zonder enige grond onderzoeken tegen hem in te stellen. Bij beschikking van heden in de (andere) tussen partijen gevoerde ontbindingsprocedure heeft de rechtbank bij het vaststellen van de billijke vergoeding de component ‘immateriële schadevergoeding’ betrokken. Deze heeft betrekking op dezelfde elementen als aan de vordering in de onderhavige procedure ten grondslag is gelegd. Er bestaat geen aanleiding om voor hetzelfde twee keer een schadevergoeding toe te wijzen zodat dit verzoek zal worden afgewezen. De kosten van juridische bijstand acht de rechtbank deels toewijsbaar.

Vrouw is in 2016 een arbeidsongeval overkomen waarvoor haar werkgever aansprakelijk is. Op verzoek van beide partijen is een onderzoek ingesteld door een psychiater die in zijn eindrapport tot de conclusie komt dat sprake is van een medische eindsituatie. Partijen verschillen van mening over de vraag of de schade van de vrouw afgewikkeld dient te worden met een uitkering van een som ineens, zoals de vrouw wenst, of voor een bepaalde periode waarna een nieuwe psychiatrische expertise dient te worden uitgevoerd, zoals de werkgever wenst. De kantonrechter oordeelt dat als uitgangspunt heeft te gelden dat de begroting van nog niet ingetreden schade dient te worden begroot op basis van redelijke verwachtingen van toekomstige ontwikkelingen. De kantonrechter is van oordeel dat het belang van de vrouw bij de keuze om de schade af te wikkelen in de vorm van een som ineens zwaarder weegt dan het belang van de aansprakelijke partij de schade periodiek af te wikkelen op basis van periodieke psychiatrische herexpertises. Het is algemeen bekend dat een lopende letselschadezaak niet bevorderlijk is voor het herstel en dat geldt temeer indien dit gepaard gaat met periodieke psychiatrische herexpertises. Ook bij de aansprakelijke partij is bekend dat de vrouw een kwetsbaar slachtoffer is dat lijdt onder de lange duur van de schadeafwikkeling. Het enkele belang van de aansprakelijke partij, dat niet uit te sluiten is dat in de toekomst een verandering zou kunnen optreden in de psychische gezondheidssituatie van de vrouw, weegt niet op tegen de belangen van de vrouw om te kiezen voor afwikkeling van de schade in de vorm van een som ineens.

Medische aansprakelijkheid. Vrouw stelt ziekenhuis aansprakelijk voor de schade die zij stelt te hebben geleden en nog zal lijden als gevolg van een kunstmatige inseminatie-behandeling die zij in 1988 heeft ondergaan met semen van de behandeld arts in plaats van dat van de beoogde vader (tevens echtgenoot). Daarnaast verwijt zij het ziekenhuis dat zij vanaf dat moment haar dossier-, informatie-, en nazorgplicht doorlopend heeft geschonden. Het ziekenhuis beroept zich onder meer op (absolute) verjaring, welk beroep volgens de rechtbank grotendeels slaagt. Voor zover de vorderingen niet verjaard zijn, kan de rechtbank deze vorderingen op inhoudelijke gronden niet toewijzen.

Informed consent. Ouders zijn niet geslaagd in het bewijs dat zij niet zijn geïnformeerd over het feit dat bij toepassing van pre-implantatiediagnostiek toch een kleine kans bestond op het krijgen van een kind met een ernstige erfelijke aandoening. De verzwaarde informatieplicht (in het kader van informed consent) is in deze zaak niet aan de orde. Het ziekenhuis heeft voldaan aan de verzwaarde motiveringsplicht.

Deelgeschil. Tussen een bewoonster en een begeleidster op de afdeling voor mensen met een licht verstandelijke beperking en gedragsproblematiek van een zorginstelling heeft zich een incident voorgedaan, als gevolg waarvan de begeleidster letsel heeft opgelopen. De begeleidster heeft de zorginstelling aansprakelijk gesteld voor haar (letsel)schade. Volgens de rechtbank heeft de zorginstelling onvoldoende aangevoerd dat zij aan de zorgplicht heeft voldaan. De begeleidster heeft gedurende haar werkzaamheden voor de instelling geen agressie- of weerbaarheidstrainingen gevolgd, zij is niet specifiek op deze groep bewoners ingewerkt bij de aanvang van haar werkzaamheden, het persoonsalarm kon tijdens het incident door de betrokken medewerkers niet worden ingedrukt en er was geen risico-inschatting of geweldsprotocol voor de medewerkers ten aanzien van de betreffende bewoonster. De zorginstelling is gelet op al deze omstandigheden aansprakelijk voor de schade die de begeleidster heeft geleden ten gevolge van het incident.

Strafrecht. Veroordeling voor doodslag door met een auto over iemand heen te rijden. Net als de rechtbank, wijst het hof de gevorderde shockschadevergoedingen door de echtgenoot en de zoon van het slachtoffer toe tot een bedrag van € 15.000.

Strafrecht. Veroordeling ter zake van ‘moord’ en ‘een lijk vernietigen, verbergen, wegvoeren en wegmaken met het oogmerk om het feit en de oorzaak van het overlijden te verhelen’. Net als de rechtbank, wijst het hof aan de beide ouders van het slachtoffer een bedrag van € 17.500 aan affectieschadevergoeding toe en € 50.000 bestaande uit shockschadevergoeding. Ook wijst het hof het gevorderde bedrag aan shockschadevergoeding van de broer toe tot een bedrag van € 50.000. Het hof gaat niet over tot matiging van deze bedragen, zoals door de verdediging naar voren gebracht.