Rabobank/Stichting Restschuld Eerlijk Delen (RED)

Onrechtmatige daad. Grondrechten. Botsing vrijheid van meningsuiting en recht op privacy. Publicatie boek over bankafdeling met vermelding volledige naam medewerkers. Mogelijkheid werkgever om op te komen voor belangen werknemers; artikel 7:611 BW. Zogeheten ‘Fly on the wall’ principe niet zonder meer rechtvaardiging voor vermelding volledige namen.

X/Y

Het Haagse hof beoordeelt in hoger beroep de civielrechtelijke aansprakelijkheid van de gynaecoloog die bekend staat als de Haagse borstchirurg. Volgens het hof is de gynaecoloog tekortgeschoten in de nazorg, met een verwaarloosde infectie van de rechterborst van patiënte tot gevolg. De gynaecoloog moet patiënte een schadevergoeding betalen die door een hogere vergoeding voor ander nadeel hoger uitpakt dan de vergoeding die de rechtbank toekende. Voor het overige wordt het vonnis van de rechtbank bekrachtigd.

X e.a./MediRisk B.A. en het Van Weel-Bethesda ziekenhuis

Vier kinderen van een inmiddels overleden vrouw hebben een deelgeschil aanhangig gemaakt. Zij hebben een bedrag ter zake van immateriële schade gevorderd (geen affectieschade), waaraan een doktersdelay ten grondslag ligt van vijf jaar en een vermindering van de overlevingskans van de vrouw van 92 procent naar dertien procent. Alle omstandigheden afwegende komt de deelgeschilrechter tot het oordeel dat een bedrag van € 200.000 moet worden betaald.

Verzoek voorlopige voorziening afgewezen. Niet waarschijnlijk dat het verzoek om schadevergoeding in een bodemprocedure zou worden toegewezen. Schadevergoeding afgewezen.

Strafrecht. Veroordeling ter zake ontucht. Het slachtoffer vordert € 1.508,35 voor materiële schade en € 2.500 voor immateriële schade. Toewijzing van € 500 voor immateriële schade. Niet-ontvankelijkverklaring voor het overige, omdat de behandeling in zoverre een onevenredige belasting oplevert. Gelet op de reeds voor het incident aanwezige problematiek bij het slachtoffer kan het causaal verband tussen het bewezenverklaarde en de gestelde materiële en immateriële schade niet zonder meer worden vastgesteld.

Nagmetov v. Rusland

Schending van artikel 2 EVRM (Rusland). Toekenning van immateriële schadevergoeding zonder dat daartoe volgens de ‘Rules of Court’ een vordering was ingesteld.

Verjaring, artikel 3:310 BW. Bekendheid met (mogelijke) aansprakelijke partij. Horeca-exploitant Mispelhoef lijdt schade door werkzaamheden van Rijkswaterstaat bij de verbreding van een snelweg. De Staat verweert zich tegen de vordering tot schadevergoeding met een beroep op verjaring. De rechtbank en het hof delen dit standpunt. De Hoge Raad oordeelt dat het hof voor de aanvang van de verjaringstermijn ten onrechte doorslaggevend heeft geacht dat Mispelhoef bekend was met de mogelijkheid dat Rijkswaterstaat voor de schade aansprakelijk was en dat zij haar rechten door aansprakelijkstelling had kunnen veilig stellen. Die enkele mogelijkheid is, ook indien Mispelhoef professionele rechtsbijstand genoot, niet voldoende om aan te nemen dat bij Mispelhoef voldoende zekerheid bestond dat de schade was veroorzaakt door tekortschietend of foutief handelen van Rijkswaterstaat. De Hoge Raad vernietigt het arrest.

Grigoryan en Sergeyeva v. Oekraïne

Schending van artikel 3 en 14 EVRM door een mishandeling door de politie van twee burgers vanwege hun etnische afkomst (Oekraïne).

Strafrecht. Veroordeling voor medeplegen van zware mishandeling. Het slachtoffer vordert materiële en immateriële schade. Toewijzing van eigen risico ziektekostenverzekering ad € 385; medicatie ad € 33,10; daggeldvergoeding ziekenhuis ad € 84; tandarts ad € 8,98; reiskosten ad € 84 en parkeerkosten ad € 30. Voorts toewijzing van immateriële schade ad € 2.500 (gevorderd: € 3.750).

Strafrecht. Veroordeling in hoger beroep voor belaging en diefstal. In eerste aanleg vorderde het slachtoffer € 2.400 voor immateriële schade en € 797,18 voor materiële schade. De rechtbank wees de materiële schade geheel toe en de immateriële schade tot € 1.200. Het hof wijst enkel € 400 voor immateriële schade toe en acht de beoordeling van de vordering voor het overige een onevenredige belasting.