X/Samco Aircraft Maintenance B.V.

Inlener aansprakelijk voor schade zzp’er als gevolg van val van vliegtuigtrap. Toewijzing vergoeding ten aanzien van verblijf in ziekenhuis, kosten van verzorging en verpleging, medische kosten, verlies aan arbeidsvermogen en smartengeld.

Strafrecht. Poging tot doodslag. Toewijzing € 2.500 immateriële schadevergoeding aan het slachtoffer.

X/Stichting Rivas Zorggroep

X heeft een procedure aangespannen jegens de Stichting Rivas Zorggroep (Rivas). Hij heeft de rechter verzocht een verklaring voor recht te geven inhoudende – kort gezegd – dat Rivas aansprakelijk is voor de door X geleden schade. X heeft op 1 september 2013 medicatie toegediend gekregen, het medicijn Gentamicine en kampt thans met evenwichtsproblemen en gehoorproblemen. Volgens X komt dat door het gebruik van de medicatie. Vaststaat dat bij X op 8 november 2013 een beschadiging van het evenwichtsorgaan en het gehoor is vastgesteld. Vaststaat ook dat in de samenvatting van de productkenmerken van het geneesmiddel Gentamicine vermeld staat dat schade aan de vestibulocochleaire zenuw (achtste hersenzenuw) mogelijk is, waarbij zowel het evenwicht als het gehoor verstoord kan zijn. De rechter heeft X toegelaten bewijs te leveren van zijn stelling dat hij geklaagd heeft over evenwichtsproblemen, in welk geval hij gecontroleerd had moeten worden.

Strafrecht. Veroordeling voor aanranding. Het slachtoffer voegt zich als benadeelde partij en vordert materiële schade (waaronder € 4.507,01 wegens verlies van arbeidsvermogen over een periode van ongeveer een half jaar) en immateriële schade (€ 500). Toewijzing van enkele materiële schadeposten en de gevorderde immateriële schadevergoeding. Niet-ontvankelijkverklaring van de gevorderde extra telefoonkosten (€ 25) en proceskosten in hoger beroep (€ 130) en van het verlies van verdienvermogen, omdat deze posten "niet voldoende onderbouwd dan wel niet eenvoudig van aard" zijn en het een onevenredige belasting van het strafgeding zou opleveren om gelegenheid te bieden de vorderingen nader te onderbouwen.

Eiser wijzigt zijn grondslag en strategie ten aanzien van zijn vordering op basis van verlies van arbeidsvermogen in hoger beroep. Het hof is volgens de Hoge Raad op onjuiste gronden tot het oordeel gekomen dat de gewijzigde vordering inzake verlies van arbeidsvermogen diende te worden afgewezen.

Strafrecht. Veroordeling voor (onder andere) wederrechtelijke vrijheidsberoving en stelselmatige mishandeling en verkrachting. De vrouw vordert schadevergoeding. Toewijzing materiële schadevergoeding - na aftrek van een reeds ontvangen bedrag - ad € 58.052,09. Immateriële schadevergoeding: € 50.000.

Beoordeling of sprake is van blijvende invaliditeit door ongeval na overlijden van verzekerde door een andere oorzaak. Commissie wijst vordering af.

Geen procesbelang bij ongedaan making opschorting bijstand. Schending EVRM onvoldoende onderbouwd. Causaal verband is onvoldoende aangetoond tussen stress van appellant en handelen van college. Geen toewijzing verzoek schadevergoeding.

In de bestreden deelgeschilbeschikking is het deelgeschil niet beslecht, omdat de zaak zich niet leende voor behandeling in deelgeschil. Dit is geen situatie waarvoor artikel 1019cc Rv is geschreven. Nu de bodemrechter echter zelf heeft overwogen dat enkele rechtsoverwegingen beschouwd moeten worden als beslissingen bedoeld in artikel 1019cc Rv, moet worden geconcludeerd dat zij zich kennelijk in de bodemprocedure aan deze overwegingen gebonden acht. Daarom moeten die rechtsoverwegingen worden beschouwd als bindende eindbeslissingen die vatbaar zijn voor hoger beroep.

Wanneer een zaak verloren gaat, lijdt de rechthebbende een nadeel in zijn vermogen gelijk aan de waarde van de zaak. Indien de desbetreffende, verloren gegane zaak een exemplaar is zonder eigen, individueel bepaalde kenmerken, van een soort waarvoor een voor het publiek toegankelijke markt bestaat, zal de rechthebbende door dit verlies een nadeel in zijn vermogen lijden dat in het algemeen kan worden gesteld op de marktwaarde. Behoudens bijzondere, door de rechthebbende te stellen omstandigheden, wordt daarmee recht gedaan aan het uitgangspunt dat hij als benadeelde zoveel mogelijk in de positie moet worden gebracht waarin hij zonder de schadeveroorzakende gebeurtenis zou hebben verkeerd.