In 1980 is verweerder betrokken geweest bij een verkeersongeval waarbij hij letsel heeft opgelopen aan zijn rechterknie. In de vaststellingsovereenkomst tussen partijen is een voorbehoud opgenomen ten aanzien van toekomstige schade, waarop verweerder zich in 2007 na toenemende lichamelijke klachten beroept. In dit arrest komen diverse punten aan de orde, waaronder de (aanvang van de) verjaringstermijn, bewijs dat is voldaan aan voorwaarde in het voorbehoud, het aanvullen van rechtsgronden, of de vordering voorwaardelijk is en de uitleg van het dictum.

Appellante valt tijdens een paardrijles van een paard, lijdt letselschade en stelt een ruitersportcentrum aansprakelijk. Na het ongeval met het paard heeft appellante nog twee andere ongevallen meegemaakt, die ook (kunnen) hebben bijgedragen aan haar huidige toestand. In dit tussenvonnis, dat volgt op het tussenvonnis uit PS 2016-0172, wordt aan appellante een bewijsopdracht gegeven die ziet op een onderdeel van het causale verband tussen het ongeval met het paard en haar schade.

Strafrecht. Veroordeling voor moord op ex-vriendin. Vorderingen benadeelde partijen (nabestaanden) slechts ten dele (te weten: kosten uitvaart, proceskosten) toegewezen. De vorderingen ter zake immateriële schadevergoeding vinden geen steun in het recht; beoordeling daarvan zou de rechtsvormende taak te buiten gaan. Beoordeling van shockschade (benadeelde partij [4]) levert een onevenredige belasting van het strafproces op.

Strafrecht. Veroordeling voor ontucht met minderjarige jongens. Een van hen voegt zich als benadeelde partij. Toegewezen: € 49,59 aan reiskosten voor strafproces en € 2.000 aan immateriële schadevergoeding (gevorderd was: € 7.500). Afgewezen wegens gebrek aan onderbouwing: € 13.400 voor één jaar studievertraging. Afgewezen wegens onvoldoende onderbouwing causaal verband: overige reiskosten, porto- en telefoonkosten, kosten hotelovernachting, kosten nieuwe kleren en opgenomen vrije uren van ouders (totaal: € 2.710,7).

Werkgever niet aansprakelijk voor bij voetbal opgelopen letsel.

Appellant heeft onvoldoende onderbouwd dat het UWV onrechtmatig heeft gehandeld. Ook heeft hij zijn schade onvoldoende onderbouwd. Materiële en immateriële schadevergoeding wordt geweigerd.

Eiseres komt bij het verlaten van haar woning ten val door het hoogteverschil tussen de woning en de stoep en loopt daarbij letsel op. Eiseres stelt de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk en vordert betaling van alle geleden en nog te lijden schade. De rechtbank oordeelt dat de stoep niet als gebrekkig kan worden aangemerkt, omdat het moeten overbruggen van een hoogteverschil niet in redelijkheid een gevaar oplevert en wijst de vorderingen van eiseres af.

Aansprakelijkheidsverzekeraar erkent aansprakelijkheid op basis van de door appellante en X gegeven verklaring omtrent de toedracht van het ongeval, maar die verklaringen blijken later onjuist. Nu X nadien nadere verklaringen heeft afgelegd die volstrekt tegenstrijdig zijn aan elkaar, staat vast dat ten minste een van de verklaringen leugenachtig moet zijn geweest. Het hof is daarom van oordeel dat het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn wanneer de verzekeraar aan zijn aanvankelijke erkenning van aansprakelijkheid wordt gehouden.

X loopt in 2012 lichamelijk en psychisch letsel op als gevolg van een verkeersongeval waarvoor ASR aansprakelijkheid heeft erkend, maar laat na ASR en deskundigen die rapportages opstellen ten behoeve van de schaderegeling te informeren over een hersenschudding die X in 2014 oploopt als gevolg van een val in de badkamer. De rechtbank oordeelt dat X hiermee onrechtmatig jegens ASR heeft gehandeld, maar mogelijk niet toerekenbaar is gelet op zijn ernstige psychiatrische problematiek. De rechtbank benoemt twee deskundigen voor het verrichten van nader onderzoek en verwijst de zaak naar de rol zodat partijen een akte kunnen nemen, waarin zij zich kunnen uitlaten over de hoogte en verdeling van de voorschotten en de voorgenomen aanvullende vraagstelling

Vordering nabestaande na onrechtmatige daad op grond van artikel 6:108 en 6:106 BW. Vordering levensonderhoud (waarbij de feitelijke situatie na overlijden als uitgangspunt is genomen) en shockschade (zowel materieel als immaterieel) toegewezen.