Tussentijds appel op de voet van artikel 1019cc lid 1 Rv ten aanzien van de beslissing in deelgeschil. In deze zaak draait het om de vraag of een psychiatrisch deskundigenbericht dat is ingewonnen om te worden gebruikt bij de afwikkeling van een claim uit een ongevallenverzekering, tevens kan dienen als basis voor de afwikkeling van een letselschadeclaim op grond van de WAM, terwijl de WAM-verzekeraar bij de totstandkoming van dat rapport niet betrokken is geweest. Volgens de rechtbank kan Achmea niet eisen dat er wordt meegewerkt aan een geheel nieuw deskundigenonderzoek door een andere deskundige. Volgens het hof is bij Achmea een gerechtvaardigde vrees ontstaan dat de deskundige niet meer voldoende onafhankelijk kan komen tot een aanvulling van zijn rapport na kennisname van de gegevens die naar het oordeel van (de rechtbank en) het hof nog nodig zijn om tot beantwoording van alle vragen over te gaan. Dit betekent dat het rapport niet, ook niet onder nader te stellen voorwaarden, kan dienen als basis voor de schadeafwikkeling. Er dient een nieuwe expertise plaats te vinden.

Man valt een jaar na een mountainbike-ongeval in een lijnbus. Tijdens het maken van de noodstop stond de man nog en viel hij tegen de voorruit van de bus aan. De kern van het geschil is of de verzekeraar gehouden is tot betaling van een hoger bedrag aan schadevergoeding dan hetgeen zij reeds heeft betaald. Op grond van hetgeen de man in de stukken en ter zitting heeft aangevoerd over de gevolgen die het ongeval voor hem hebben gehad kan de rechtbank zich voorstellen dat het ongeval zelf en de jarenlange nasleep daarvan op hem grote impact hebben gehad. Dit is onvoldoende om fysieke of psychische klachten te kunnen vaststellen. Er is onvoldoende onderbouwd dat sprake is van een consistent, consequent en samenhangend patroon van klachten na het ongeval. Er wordt niet aan bewijslevering toegekomen en ook wordt in dit kader niet toegekomen aan een beoordeling van het causaal verband en de beperkingen.

Medische aansprakelijkheid. Informed consent. Patiënt stelt dat zijn buikpijnklachten ten onrechte niet zijn gerelateerd aan de niersteen, en het advies van de radioloog om patiënt door te verwijzen naar de uroloog niet is opgevolgd. Daarnaast is hij van mening dat hij had moeten worden geïnformeerd over de niersteen en het mogelijke behandelingstraject daarvan. Het causaal verband tussen de gestelde fout(en) en de buikklachten van de patiënt staan niet vast, nu de patiënt diverse andere medische problemen had die ook de buikpijnklachten konden veroorzaken. De rechtbank is voornemens een deskundigenbericht van een internist te gelasten, omdat het handelen van een internist in casu centraal staat.

Medische aansprakelijkheid. Patiënte heeft vanwege klachten in rug en been een herniaoperatie ondergaan. Patiënte ervaart geen verbetering van klachten en stelt het ziekenhuis aansprakelijk vanwege medisch onzorgvuldig handelen. De rechtbank is van oordeel dat geen sprake is van onzorgvuldig medisch handelen. Het rapport van de deskundige maakt niet voldoende inzichtelijk dat de gekozen operatiemethode onzorgvuldig was. Hieruit volgt dat de hierop voortbouwende verklaring voor recht ter zake het causaal verband tussen de operatie en de schade moet worden afgewezen.

Tussen twee mannen loopt een conflict over het gooien van vuurwerk uit op een handgemeen. Een van de mannen is naar het ziekenhuis gegaan, waar is vastgesteld dat de rechterenkel was gebroken. De andere man is in de strafrechtelijke procedure veroordeeld voor mishandeling. De vraag die de rechtbank moet beantwoorden is, of gedaagde een onrechtmatige daad heeft gepleegd waardoor de enkel van eiser is gebroken. Bewijsopdrachten ten aanzien van causaal verband, noodweer en eigen schuld.

De aan de saniet toegekende immateriële schadevergoeding op grond van de Tijdelijke regeling financiële tegemoetkoming voor slachtoffers van geweld in de Jeugdzorg mag buiten de boedel blijven. Niet vereist dat alle schuldeisers hiermee expliciet hebben ingestemd.

Deelgeschil. Kop-staartbotsing tussen auto en taxibusje. De feitelijke toedracht is niet vast komen te staan. De rechtbank wijst het verzoek dat de verzekeraar van het taxibusje aansprakelijk is voor de geleden en nog te lijden schade af. Geen kostenbegroting. Verzoekster had in redelijkheid kunnen voorzien dat het zou aankomen op bewijslevering, waarvoor in een deelgeschilprocedure naar haar aard in beginsel geen plaats is, zo ook in dit geval. Een verzoek tot te doen tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor had meer in de rede gelegen.

Kort geding. Aanrijding tussen scooter en auto. Direct na het ongeval is geconstateerd dat de scooterrijder zijn linkerbovenbeen had gebroken. De onderzoeken met betrekking tot of en in welke mate het door het slachtoffer bij het ongeval opgelopen letsel gevolgen heeft voor zijn verdiencapaciteit zijn nog niet afgerond. De verzekeraar had daarom nog niet kunnen beslissen om de maandelijkse bevoorschotting te beëindigen. De rechtbank is van oordeel dat de verzekeraar het slachtoffer voorlopig zijn inkomensverlies moet blijven vergoeden. Onvoldoende duidelijk geworden dat sprake is van secundaire victimisatie.

Opstalaansprakelijkheid. Op basis van het deskundigenoordeel komt het hof tot oordeel dat de vangrailconstructie waar de bus tegenaan is gereden, ter plaatse niet voldeed aan de eisen die daaraan in de gegeven omstandigheden mochten worden gesteld, en dat deze dus gebrekkig was. Geen eigen schuld zijdens busmaatschappij nu slechts sprake is van een lichte stuurfout van de chauffeuse.

Vervolg op ECLI:NL:HR:2022:272. Geding na cassatie en terugwijzing. Vrouw loopt oogletsel op bij een handgemeen. In deze procedure wordt de schade begroot. De omvang van de schade wegens gederfde inkomsten kan niet nauwkeurig worden vastgesteld en zal daarom worden geschat. De vrouw was ten gevolge van het letsel gedurende enige tijd niet in staat (een deel van) de mantelzorg voor haar moeder en een deel van haar huishoudelijke taken te verrichten, de gevorderde vergoeding ten aanzien hiervan wijst het hof toe. De post ‘kosten van zaalhuur en lesgeld’ wijst het hof toe, nu zij het nuttig gebruik daarvan heeft moeten missen.