Een vader is na de moord op zijn zoon geconfronteerd met het dode lichaam van zijn zoon en stelt shockschade te hebben geleden. Het hof wijst deze vordering af omdat het geestelijk letsel niet kan worden bewezen.

Deze zaak ziet op de ontvankelijkheid van tussentijds hoger beroep na een deelgeschilbeschikking. Centraal staat de uitleg van het vereiste dat ‘binnen drie maanden, te rekenen van de eerste roldatum’ is geappelleerd (artikel 1019cc lid 3 onder a Rv), waaruit het hof afleidt dat appellant niet-ontvankelijk is in zijn hoger beroep wanneer de appèldagvaarding is betekend vóór de eerste roldatum in de bodemprocedure.

Poging tot doodslag; hoger beroep na Rechtbank Limburg, loc. Maastricht 24 november 2014, NJFS 2015/26 (ECLI:NL:RBLIM:2014:10079). Toewijzing van diverse schadeposten, waaronder smartengeld.

Verdachte heeft het slachtoffer gedurende een periode van ruim zeven jaren uitgebuit. De rechtbank wijst een bedrag van € 66.614,84 aan schadevergoeding toe.

In deze drie zaken worden drie verdachten veroordeeld voor een brute overval op drie personen, waarbij grof geweld is gebruikt en is gedreigd met vuurwapens. Aan beide benadeelde partijen wordt een bedrag van € 2.500 aan smartengeld toegekend. Bij het vaststellen van de kosten van rechtsbijstand wordt aangesloten bij het liquidatietarief, resulterend in een vergoeding van € 384.

De rechtbank veroordeelt een 45-jarige scoutingleider wegens het bezit, het vervaardigen en het verspreiden van een grote hoeveelheid kinderporno en van seksueel misbruik van twee kinderen. De vorderingen tot vergoeding van immateriële schade van zeven kinderen worden toegewezen, waarbij aansluiting is gezocht bij hetgeen is overwogen in de ‘Amsterdamse zedenzaak’ door het hof en de Hoge Raad.

Bij de begroting van het bedrag aan smartengeld houdt de rechtbank rekening met de ernst van het aan het slachtoffer aangedane leed, maar ook met de opstelling van de benadeelde partij na het gebeurde, waarvan een zekere relativering uitgaat.

Op het moment dat benadeelde met elkaar vechtende personen uit elkaar haalt, steekt verdachte meermalen met een nagelvijl in zijn gezicht en hals(streek) (poging tot doodslag). Het hof oordeelt dat geen sprake is van eigen schuld en kent een bedrag van € 1.000 aan smartengeld toe.

De verzekeraar van Y wordt aansprakelijk geoordeeld ter zake van een kop-staartbotsing vlak voor een zebrapad. De rechtbank past de omkeringsregel toe en passeert het verweer dat de klachten en beperkingen niet aan het ongeval kunnen worden toegerekend.

De vordering tot vergoeding van immateriële schade wegens onrechtmatig verblijf in de Extra Beveiligde Inrichting van Penitentiaire Inrichting Vught wordt in drie gevallen afgewezen wegens onvoldoende onderbouwing.