Joyriding met geleasede auto? Tijdens de rit heeft tussen de auto en een tegemoetkomende motorrijder een verkeersongeval plaatsgevonden. De vraag is wie in de auto heeft gereden. Als komt vast te staan dat de twee mannen in de auto zaten, speelt de vraag of de bestuurder alleen – als kan worden vastgesteld wie dat is geweest – aansprakelijk is, of naast hem ook de passagiers (in groepsverband). Ook voor het geval niet kan worden vastgesteld wie de bestuurder was, is het de vraag of de twee mannen in groepsverband aansprakelijk zijn. Het is aan de leasemaatschappij en de verzekeraar om feiten en omstandigheden te bewijzen waaruit volgt dat de twee mannen, gezamenlijk of afzonderlijk, degenen zijn geweest die in de auto zijn gaan zitten en er mee zijn gaan rijden.

Deelgeschil. Slachtoffer van verkeersongeval en WAM-verzekeraar zijn met elkaar in overleg getreden over het treffen van een eindregeling. De vraag is of partijen bij de afhandeling van de letselschade een vaststellingsovereenkomst zijn overeengekomen. Er is geen vaststellingsovereenkomst tussen partijen gesloten, nu geen overeenstemming was bereikt over de hoogte van de buitengerechtelijke kosten en het aanbod was herroepen. De WAM-verzekeraar heeft de betaling van de personenschade (€ 25.000) onverschuldigd verricht, en de betaling is niet aan te merken als voorschot op de schadevergoeding. De terugvordering geldt niet voor de buitengerechtelijke kosten die later toch werden aanvaard, geen onverschuldigde betaling.

Beantwoording van de vraag of de door letselschadebureau gemaakte en door de verzekeraar niet betaalde kosten als redelijke kosten ter vaststelling van de aansprakelijkheid en schade zijn aan te merken. De rechtbank oordeelt dat de opgevoerde werkzaamheden, tegen het gehanteerde uurtarief, de gedeclareerde reiskosten en de kantoorkosten (grotendeels) redelijk zijn ex artikel 6:96 lid 2 BW.

Deelgeschil. Aanrijding tussen fietser en vrachtwagen. Partijen zijn gebonden aan de toedracht zoals gezamenlijk voorgelegd aan deskundige, maar niet aan de conclusies uit het deskundigenbericht nu daar juridische aspecten in staan die buiten de expertise van de verkeersongevallenanalist vallen. De rechtbank komt tot een causale verdeling van 80% voor de vrachtwagenbestuurder en 20% voor de fietser. Na de billijkheidscorrectie is de vrachtwagenbestuurder voor 100% aansprakelijk voor de aanrijding met de fietser.

Conclusie advocaat-generaal Rank-Berenschot. Valpartij over biggenrug op een privaat parkeerterrein, met incomplete dwarslaesie tot gevolg. Het hof heeft geoordeeld dat de eigenaar en exploitant (ABN AMRO) van het terrein aansprakelijk is ex artikel 6:174 dan wel 6:162 BW. In cassatie komt ABN AMRO tegen dit oordeel op met meerdere rechts- en motiveringsklachten. Het hof heeft onder andere onvoldoende gemotiveerd of de ‘niet verwaarloosbare’ kans op struikelen en vallen gering of groot is. Ook is het hof onvoldoende ingegaan op de in acht te nemen eigen oplettendheid en op de (on)gebruikelijkheid van markeringen en waarschuwingsborden. Klachten deels gegrond. De conclusie strekt tot vernietiging en verwijzing.

In de strafzaak is de verdachte veroordeeld voor het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel door met een mes in de arm te steken. Het slachtoffer heeft hoger beroep ingesteld tegen de gedeeltelijke afwijzing van zijn vordering immateriële schade ex artikel 421 lid 4 Sv. Het hof wijst alsnog een hoger bedrag aan immateriële schadevergoeding toe.

Verhuurder is aansprakelijk voor stankoverlast, veroorzaakt door een gebrek aan de leidingen. Aan de huurder wordt een vergoeding van € 1.500 aan immateriële schade toegekend wegens aantasting in de persoon.

Deelgeschil. Slachtoffer van verkeersongeval verzoekt een voorschot en een jaarlijkse vergoeding voor zorgkosten na beëindiging van hulp door ex-partner. De rechtbank wijst het verzoek af omdat de omvang van de zorgkosten in de Duitse situatie onvoldoende zijn onderbouwd en niet conform het advies van de arbeidsdeskundige in kaart zijn gebracht.

Letselschade na seksueel misbruik door pleegvader. Aansprakelijkheid Jeugdbeschermingsinstelling. Verjaringsverweer van de Jeugdbeschermingsinstelling wordt door de rechtbank verworpen. De vordering stuit af op de finale kwijting in de vaststellingsovereenkomst die partijen al hadden gesloten.

Tuchtklacht. Medische aansprakelijkheid. Diverse ongegronde klachten waaronder het niet binnen drie maanden innemen van een onderbouwd standpunt en het niet werken conform het protocol Verzekeraars en Criminaliteit. Indirecte toetsing aan GBL en GOMA.