Artikel 81 RO. Werkgeversaansprakelijkheid. Werknemer valt bij afdalen twee treden na sluiten van deur nooduitgang. Werkgever mocht erop vertrouwen dat de werknemer bij het uitvoeren van zijn werkzaamheden de normale voorzichtigheid in acht zou nemen voor handelingen die men pleegt te kennen uit het dagelijks leven. Zorgplicht niet geschonden.

Bestuursrecht. Wmo-aanvraag afgewezen. Vrouw is betrokken geweest bij een ongeval, waarbij zij een incomplete dwarslaesie heeft opgelopen. De vrouw had de kosten voor onder andere de Wmo-voorzieningen (individuele begeleiding en huishoudelijke ondersteuning) moeten meenemen in de onderhandelingen met de schadeverzekeraar in het kader van de getroffen schikking. In lijn met de bedoeling van de wetgever behoort het tot de eigen kracht en verantwoordelijkheid van de vrouw om de aanspraken op schadevergoeding bij de aansprakelijke partij neer te leggen. Het regresrecht doorkruist deze eigen verantwoordelijkheid niet. Het convenant dat tussen de VNG en bijna alle schadeverzekeraars over de periode van 2015 tot en met 2018 is gesloten, is een privaatrechtelijke aangelegenheid, die de bedoeling van de Wmo niet kan doorkruisen.

Verbod op het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen in het kader van de lelieteelt in de directe nabijheid van omwonenden wordt door de rechtbank toegewezen, nu ten aanzien van een aantal gewasbeschermingsmiddelen niet de mogelijkheid kan worden uitgesloten dat zij een onaanvaardbaar schadelijk effect kunnen hebben op mensen. Op basis van de huidige toelatingseisen en de gebruikte bestrijdingsmethodes kan onvoldoende zekerheid gegeven worden dat deze risico’s tot een aanvaardbaar minimum zijn beperkt, terwijl er substantieel onderzoek voorhanden is waaruit blijkt dat er een verband is tussen bestrijdingsmiddelen en ernstige neurologische aandoeningen (zoals Parkinson, Alzheimer en ALS).

Strafrecht. 28-jarige man is veroordeeld voor het doden van zijn 14 weken oude zoon, door hem te schudden en hem vervolgens in hopeloze toestand achter te laten door niet direct medische hulp in te schakelen. Aan de moeder van de baby wordt een bedrag van € 25.000 aan shockschadevergoeding toegekend. Zij is getuige geweest van het overlijden van haar zoon. Daarnaast wordt aan de moeder een bedrag van € 20.000 aan affectieschadevergoeding toegekend.

Strafrecht. Bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht. Medewerkster ziekenhuis (benadeelde partij) vordert vergoeding van immateriële schade: is sprake van een aantasting in de persoon op andere wijze ex artikel 6:106 sub b BW? Het hof heeft geoordeeld dat sprake is van een aantasting in de persoon op andere wijze en heeft daaraan het volgende ten grondslag gelegd: dat de benadeelde partij met een misdrijf tegen het leven gericht is bedreigd in een e-mail aan haar werkgever, dat de benadeelde partij als gevolg daarvan maatregelen heeft moeten nemen om zichzelf te beschermen en zich veilig te voelen, en dat deze bedreiging ‘grote impact’ had op de benadeelde partij, mede gelet op haar verantwoordelijkheid voor de veiligheid van haar personeel. Die vaststellingen kunnen het oordeel van het hof niet dragen, aldus de Hoge Raad, mede in aanmerking genomen dat het hof niet heeft vastgesteld waaruit die grote impact concreet bestond, terwijl uit het schadeformulier ook blijkt dat de benadeelde partij zich ‘thans weer redelijk veilig voelt’. Cassatiemiddel slaagt.

Erfgenamen van overleden werknemer vorderen een verklaring voor recht dat de (voormalige) werkgever aansprakelijk is voor de schade die de werknemer heeft geleden als gevolg van een beroepsziekte. Tussen partijen is in geschil in welke mate de erflater tijdens zijn werkzaamheden is blootgesteld aan PAK’s en of de longkanker hierdoor kan zijn veroorzaakt. Het beroep op verjaring door de (voormalig) werkgever staat niet in de weg aan benoeming van een deskundige. De rechtbank verzoekt partijen om zich uit te laten over het aantal te benoemen deskundigen, de persoon van de deskundige en de voor te leggen vragen.

Patiënt heeft onvoldoende gemotiveerd dat de tandarts schade aan zijn gebit zou hebben veroorzaakt, behalve dat de schade aan de randjes van zijn tandvlees en de bovenkant van zijn tanden zou zijn gelokaliseerd. Patiënt moet voor zijn behandeling betalen en het gevorderde bedrag aan buitengerechtelijke incassokosten door Infomedics wijst de rechtbank toe.

Medische fout bij ooglaserbehandeling en herbehandeling. Door de twee fouten van de oogkliniek is de patiënt voorafgaand aan de behandelingen niet juist geïnformeerd over het risico op het ontstaan van het droge ogen-syndroom. Nu de oorzaak van de schade onzeker is, past de rechtbank de rechtsregel van proportionele aansprakelijkheid toe. Oogkliniek is jegens de patiënt tekortgeschoten in de uitvoering van de geneeskundige behandelovereenkomst. De rechtsopvolgster van de oogkliniek is voor 60% van de schade (droge ogen-syndroom en refractieafwijking) aansprakelijk.

Werkgeversaansprakelijkheid. Na het deskundigenbericht oordeelt de rechtbank dat de werkgever is tekortgeschoten in de nakoming van de op haar als goed werkgever rustende verzekeringsplicht voor verkeersongevallen van haar werknemers (art. 7:611 BW). De door de werkgever afgesloten AVB-verzekering bood geen uitkomst, omdat deze verzekering geen dekking biedt voor schades veroorzaakt met of door een motorvoertuig. De door de werknemer gevorderde verklaring voor recht dat de werkgever aansprakelijk is voor de geleden materiële en immateriële schade is toewijsbaar. De gevorderde betaling van een voorschot op schadevergoeding is deels toewijsbaar (medische kosten en immateriële schade). De gevorderde schade wegens studievertraging wijst de rechtbank niet toe, nu vooralsnog onvoldoende vaststaat of en in hoeverre sprake is geweest van studievertraging die aan het ongeval is toe te rekenen.

Aanrijding tussen twee automobilisten, doordat een automobilist plotseling moet remmen voor een Porsche. De rechtbank heeft geoordeeld dat er onvoldoende feitelijke aanknopingspunten zijn waaruit kan worden afgeleid dat een verkeersfout (de plotselinge remactie) het ongeval heeft veroorzaakt. In hoger beroep moet het hof de vraag beantwoorden of het UWV de kosten van de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen van de verzekerde (met schade als gevolg van de remmende auto) kan verhalen op de verzekeraar. Het hof geeft het UWV de gelegenheid om te bewijzen dat de remmende automobilist en de bestuurder van de Porsche kort voor het ongeval met elkaar verwikkeld waren in gevaarzettend rijgedrag.