Ongevallenverzekering. Vrouw is met auto te water geraakt en door verdrinking om het leven gekomen. De verzekeraar heeft niet met voldoende mate van zekerheid aangetoond dat sprake is geweest van zelfdoding. Ten onrechte is er een beroep gedaan op de uitsluitingsbepaling van de polisvoorwaarden. Verzoek tot benoeming van een deskundige inzake de toedracht wijst de rechtbank af. Loonheffing wordt ingehouden op het bedrag dat de verzekeraars onder de polis moeten uitkeren aan de partner van de vrouw.

Vrouw verzorgt een bejaarde vrouw met Alzheimer in opdracht van een familielid. Op een dag wordt zij op het perceel van de bejaarde vrouw gebeten door een hond, met beenletsel tot gevolg. Er is niet vast komen te staan dat het aangesproken familielid bezitter is van de honden, zodat van aansprakelijkheid ex artikel 6:179 BW geen sprake is. Ook geen aansprakelijkheid ex artikel 6:162 BW. De vordering tot vergoeding van de schade wordt afgewezen.

Vrouw komt ten val in supermarkt, als gevolg waarvan zij haar heup breekt. Ten tijde van de val werd de vloer gerenoveerd en waren ter bescherming losse houten triplex platen neergelegd. Het gerecht is van oordeel dat de supermarkt aansprakelijk is voor de schade, nu onder andere de gestelde waarschuwingsmaatregelen onvoldoende zijn. Beroep op bestuurdersaansprakelijkheid slaagt niet. Geen eigen schuld. Gerecht wijst de verschillende gevorderde schadeposten, waaronder immateriële schadevergoeding (gedeeltelijk) toe.

Werkgeversaansprakelijkheid bij arbeidsongeval. Spuiter valt tijdens werk in spuitcabine. Oordeel hof dat werkgeversaansprakelijkheid ex artikel 7:658 BW aan de orde is, blijft ex artikel 81 RO in stand.

Conclusie advocaat-generaal Wissink. Miragelplombe-zaak wordt voor de tweede keer aan de Hoge Raad voorgelegd. In deze cassatieprocedure gaat het om de vraag of het verwijzingshof kon oordelen dat de miragelplombe die het ziekenhuis heeft gebruikt bij de behandeling van de netvliesloslating destijds ‘state of the art’ was. Conclusie strekt tot verwerping van het cassatieberoep.

Verkeersongeval tussen twee automobilisten, met letselschade voor een bestuurder tot gevolg. Tussen partijen is in geschil wat de toedracht van het verkeersongeval is geweest. Op de automobilist die letselschade heeft opgelopen rust de bewijslast van haar stelling dat de andere automobilist onvoldoende rechts heeft gehouden, dan wel zijn snelheid onvoldoende heeft verminderd. Bewijsopdracht.

Vrouw komt ten val op voetpad richting het strand en stelt de exploitant van het resort aansprakelijk. Het gerecht gaat ervan uit dat de exploitant bezitter is van het voetpad, nu zij niet betwist dat op haar een risicoaansprakelijkheid rust voor gebreken aan het door haar zelf ten behoeve van haar gasten aangelegde voetpad. Zowel de vordering op grond risicoaansprakelijkheid als op grond van onrechtmatige daad wijst het gerecht af. Het gaat om een geringe scheur/oneffenheid die voor een normaal oplettende gebruiker van het voetpad voldoende zichtbaar is, ook in het middaguur in de schaduw van de bomen.

Mishandeling met zwaar oogletsel tot gevolg. De dader is niet geslaagd in het leveren van tegenbewijs dat hij het slachtoffer twee klappen met de vlakke hand op zijn wangen heeft gegeven. Ook is de dader niet geslaagd in de bewijslevering met betrekking tot het feit dat het slachtoffer de ruzie die aan de mishandeling voorafging heeft uitgelokt door zich op ongepaste wijze tegenover de dader uit te laten. Geen eigen schuld van het slachtoffer. De beslissing van de rechtbank over de immateriële schadevergoeding (€ 16.000) blijft in stand.

Verkeersongeval met whiplashachtige klachten tot gevolg. Het hof is, net als de rechtbank, van oordeel dat de achteropaanrijding de klachten van de vrouw heeft veroorzaakt. Er is sprake van een consistent, consequent en samenhangend klachtenpatroon waarbij een alternatieve verklaring ontbreekt. De verweren van de verzekeraar met betrekking tot onder andere de schadebeperkingsplicht slagen niet. Het hof is, anders dan de rechtbank, wel van oordeel dat de vrouw beperkt is geraakt in haar verdiencapaciteit en beveelt een mondelinge behandeling met betrekking tot de omvang van de schade.

Conclusie advocaat-generaal Hartlief. Prejudiciële vragen. Buitengerechtelijke afhandeling van medische aansprakelijkheidsclaims tegen ziekenhuis. Geconcludeerd wordt dat een medische machtiging van de patiënt nodig is om medische gegevens te kunnen delen, alsook dat indien de patiënt dit weigert niet van de zorgaanbieder is te verwachten een inhoudelijk standpunt in te nemen. Wel moet het dan gaan om een adequate medische machtiging, die beperkt is tot medische informatie die betrekking heeft op het verwijt dat het ziekenhuis wordt gemaakt en de daarmee gepaard gaande claim en die waar mogelijk gespecificeerd en/of toegelicht wordt.