Geachte heer/mevrouw,


Bijgaand treft u een nieuwe PS Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.


Nieuws
De afgelopen week verschenen verschillende nieuwsberichten. Deze zijn op frequente tijden te lezen op de website. Graag lichten wij de volgende nieuwsitems hier voor u uit.

Aankondiging Nationaal Keurmerk Letselschade op De Letselschade Raadsdag

Verbond presenteert uitgangspunten nieuwe opzetclausule voor aansprakelijkheidsverzekeringen (AVP)

Rechtspraak: duur rechtszaak moet korter


Annotatie
Graag wijzen wij u op de volgende verschenen annotatie.

Annotatie mr. Y. (Yoni) Bosschaart: Geen aansprakelijkheid voor schade door loslopende hond op basis van Kelderluik-criteria.
In een uitspraak van 20 februari 2019 oordeelt de Rechtbank Gelderland (PS 2019-1157) over de aansprakelijkheid van de eigenaar van een loslopende hond voor schade die is veroorzaakt doordat deze hond een aangelijnde hond heeft laten schrikken door deze te passeren, waardoor laatstgenoemde hond aan de lijn heeft getrokken en de eigenaar van deze hond ten val is gekomen. Eiser baseert de aansprakelijkheid op een onrechtmatige daad van de eigenaar van het dier ex artikel 6:162 BW en niet op de risicoaansprakelijkheid voor dieren ex artikel 6:179 BW. De rechtbank beoordeelt de aansprakelijkheid aan de hand van de Kelderluik-criteria. In deze annotatie, die u hier kunt lezen, wordt ingegaan op beide grondslagen en het oordeel van de Rechtbank Gelderland.


Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de sinds de vorige nieuwsbrief verschenen uitspraken, welke zijn opgenomen onder aan deze nieuwsbrief. Wij lichten de volgende uitspraken hier voor u uit.

Fietspad gebrekkig gezien CROW-aanbeveling; gemeente aansprakelijk voor letsel.
Fietsongeval met blijvend letsel. Fietser heeft aanrijding gehad tegen een verhoging (middengeleider) met gele verkeerszuil in het midden van het fietspad, net na een flauwe bocht. De fietser stelt de gemeente aansprakelijk. Gelet op de toepasselijke CROW-aanbeveling en deskundigenverklaringen volgt het hof (PS 2019-1330) appellante in haar conclusie dat de ongevalslocatie ten tijde van haar ongeval, gelet op het te verwachten gebruik en de bestemming daarvan, met het oog op de voorkoming van gevaar voor fietsers, gebrekkig was. De gemeente c.s. hebben nog aangevoerd dat de richtlijnen van het CROW geen wettelijke status hebben. Ofschoon op zichzelf juist, neemt dit niet weg dat de CROW-aanbeveling in deze procedure van betekenis is. Vorderingen appellante toegewezen (met toepassing van de omkeringsregel). Het door de gemeente c.s. gedane beroep op eigen schuld kan in de schadestaatprocedure aan de orde komen en wordt niet behandeld door het hof.

Immaterile schadevergoeding wegens onzorgvuldig rapport Raad voor de Kinderbescherming?
Eerder is geoordeeld dat de Staat onrechtmatig heeft gehandeld jegens appellante. De Raad voor de Kinderbescherming heeft onzorgvuldig een rapport opgesteld waarin appellante geadviseerd werd psychologische hulp te zoeken. In deze procedure vordert appellante immaterile schadevergoeding voor haarzelf en haar zoontje. Het hof (PS 2019-1325) is van oordeel dat in dit geval geen sprake is van een schending van de eer en goede naam van appellante die aanspraak geeft op enige vergoeding van immaterile schade. De bewuste passage in het advies diskwalificeert haar niet en de passage is bovendien gerectificeerd. Tegenover de betwisting door de Staat heeft appellante onvoldoende onderbouwd dat zij geestelijk letsel heeft opgelopen en een psychiatrisch ziektebeeld heeft ontwikkeld. Dat het zoontje door het handelen van de Staat immaterile schade heeft geleden is evenmin van een voldoende onderbouwing voorzien. Niet alleen zal het rapport aan hem als 3-jarige voorbij zijn gegaan, maar ook is niet onderbouwd waarom ten aanzien van het zoontje is voldaan aan het criterium voor toewijzing van immaterile schadevergoeding.

Gedegen debat vordering benadeelde partij onmogelijk gemaakt door raadsman.
Strafrecht. Veroordeling voor een vergismoord. In het kader van een afrekening binnen het drugscircuit is een vrouw vermoord. Haar partner was het beoogde slachtoffer. Tijdens de moord was de vrouw alleen thuis met haar 12-jarige zoon en 9-jarige dochter. Onduidelijk is wat de grondslag is voor het vorderen van immaterile schade. Aansluiting wordt gezocht bij de reeds door de wetgever vastgestelde forfaitaire bedragen voor affectieschade, maar de onderbouwing van de immaterile schade die geleden is door zoon en dochter duidt eerder op shockschade. Aanvullend onderzoek vormt een onredelijke belasting van het strafgeding. De rechtbank (PS 2019-1321) wil niet onopgemerkt laten dat zij dit een, hoewel juridisch juist, spijtig oordeel vindt. Het past de rechter echter niet om uit compassie met de nabestaanden maar te gissen naar de feiten en de grondslag waarop een vordering is gebaseerd. Hoe voorstelbaar de vordering ook moge zijn, er moet wel juist geprocedeerd worden. En dat mag de raadsman van de benadeelde partij zich aanrekenen.

Kosten voor second opinion doorstaan dubbele redelijkheidstoets niet.
Appellant stelt dat hij een arbeidsongeval heeft gehad, waarbij hij tijdens schoonmaakwerkzaamheden urenlang onbeschermd is blootgesteld aan ultraviolet licht. Zijn werkgever, ISS, is door het Juridisch Bureau Letselschade Gezondheidsrecht namens appellant aansprakelijk gesteld op grond van artikel 7:658 BW, waarna zij haar aansprakelijkheidsverzekeraar Zurich heeft ingeschakeld. Zurich heeft een minnelijke regeling voorgesteld, waarmee appellant na een second opinion (kosten: 5.000) akkoord is gegaan. In deze procedure vordert appellant een vergoeding voor die second opinion. Het hof (PS 2019-1329) acht de betaling van het bedrag van 500 voor het (her)beoordelen van het regelingsvoorstel in deze niet complexe letselschadezaak voldoende. De daarboven door appellant gevorderde kosten voldoen niet aan de dubbele redelijkheidstoets.


Literatuur
Sinds het verschijnen van de vorige nieuwsbrief zijn verschillende signaleringen onder literatuur geplaatst. Zie ook het overzicht onderaan deze nieuwsbrief.


Inzenden eigen rechtspraak
Beschikt u zelf over een nog niet gepubliceerde uitspraak die relevant is voor de personenschadepraktijk en rechtsontwikkeling, klik dan hier om de geanonimiseerde uitspraak in te zenden. Wij stellen dat erg op prijs.


Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ps.updates@law.eur.nl.


Met vriendelijke groet,

Siewert Lindenbergh, Ilona van der Zalm Janou Kempkes
PS Updates



Literatuur
Sinds het verschijnen van de vorige nieuwsbrief zijn de volgende signaleringen onder literatuur geplaatst.

J. Amankwah, De kettingsbotsingclausule: een bijzondere vergoedingsregeling in het Belgisch verkeersrecht, Verkeersrecht ANWB 2019/181. [Rechtsorde / Legal Intelligence*]
Het voorwerp van deze bijdrage heeft betrekking op een opmerkelijk verschil in de bestaande vergoedingsregelingen in het geval van een verkeersongeval in enerzijds Belgi en anderzijds Nederland. In Belgi bestaat er naast het vergoedingsstelsel gestoeld op het gemeen aansprakelijkheidsrecht nog een bijzondere vergoedingsregeling een vergoedingsregeling die niet voorkomt in Nederland. Die vergoedingsregeling speelt enkel in de gevallen waar het bij een verkeersongeval waar meerdere motorrijtuigen bij betrokken zijn, niet mogelijk is om vast te stellen wie aansprakelijk is voor het ongeval en de daaruit voortvloeiende schade.

M.R. Hebly, Wettelijke rente over smartengeld wegens letsel. Pleidooi voor een consistent uitgangspunt, Verkeersrecht ANWB 2019/182. [Rechtsorde / Legal Intelligence*]
In deze bijdrage wordt bepleit dat de vaststelling van smartengeld wegens letsel steeds zou moeten geschieden naar het moment waarop de waardering plaatsvindt: de op dat moment bekende en verwachte feitelijke ontwikkelingen en de dan geldende billijkheidsmaatstaven zijn beslissend, en vanaf dat moment moet de wettelijke rente lopen. Eerst worden de lijnen van het geldende recht geschetst met betrekking tot de vaststelling van smartengeld in geval van letsel, waarna een pleidooi volgt voor een meer consistent uitgangspunt.

P.C. Janssen A.S. Bloo-Kroes, De jurisprudentile ontwikkeling van immaterile schadevergoeding bij een bijzondere normschending, Maandblad voor Vermogensrecht 2019/10. [Rechtsorde / Legal Intelligence*]
In het EBI-arrest en het Groningse aardbevingsschade-arrest zet de Hoge Raad nader uiteen onder welke voorwaarden er een aanspraak bestaat op immaterile schadevergoeding ex art. 6:106 lid 1 onder b BW vanwege een bijzondere normschending. In deze bijdrage wordt de stand van zaken weergegeven.

* Let op: toegang tot de volledige tekst van deze publicatie bestaat alleen bij een abonnement op het tijdschrift in (n van) deze databank(en).